Karanlığın derinliklerinden bir ses fısıldadı: “Benim... benim çocuğum...”

Uykudan uyanarak, Lorist yatakta dik oturdu. Tanıdık bir odada olduğunu görünce rahatladı. Oh, bir aydır ya da öyle bir şey bir süredir egemenlik alanına dönmüşüm ve Firmrock Kalesi'ndeyim... Artık o zavallı, ezilen köle değilim. Ama... ama... neden o kalın…