Giriş
Asela binanın içindeydi ve koridorda yürüyordu. Büyük bir koridor değildi. Koridor başına 4 daire düşen bir bina gibiydi. Hiç ses yoktu şu ana kadar. Kapılar parçalanmış ve evlerin içi gözüküyordu. Ve ardından çok uzaktan bir ses geldi. Bu bir zombi sesiydi. İradesiz olduğu ve sadece öldürme arzusu işlenmiş bir çığlık gibiydi.
Kendisi şu an 2. kattaydı. uzaklığa bakılırsa 6 ve ya daha üst bir kattan geldiğini düşünmüştü. Ardından merdivenlerden koşmaya başlayarak çıktı. Teker teker çıkıyor ve her bir yerin yıkık, çatlak oluşunu görüyordu. En sonunda 6. kata ulaştı ama burada biri yoktu. Hızlıca koşarak yukarı çıktı ve 7. kata baktı. 2 tane zombiyi çoktan görmüştü ve donuk bir şekilde bakıyordu. En az 5 uzvu koparılmış bir insan bedeni vardı. Ve zombiler beyini yemek için kavga ediyor gibiydiler.
Asela donuk bir şekilde bakarken Zombilerin böyle bir durumda olmasını beklemiyordu. Onun düşündüğü ise, biz öldürürüz, ölür giderler, tarzıydı ama bu zombiler kendi arzuları için kavga etmeye hazırdı ve hiç te empati kurmuyorlardı. Önlerinde ölü bir insan olduğunu fark edemiyorlar ve bir canı bu kadar kolay alıyorlardı. Asela bunu da anlamıştı ve içinde bir boşluk hissetti. Bu kadar kolay insanları görünce, daha yeni kaptan olmuştu ve bu da sadece soylu gücünü içinde barındırdığı içindi. hiç savaş görmemiş bir kızdı ama yavaş yavaş bir kaç gerçeği görmeye başlıyordu. İşleri dalgaya alan biri gibiydi ama şu an değişmiş gibiydi. Her şeyi ciddiye alıyor ve insanları gerçekten korumaya çalışıyordu. Bunu artık bir oyun gibi görmeyi bıraktı ve rakiplerinin soğuk kanlı ve insanları öldüren, onların canını hiçe sayan biri olduğunu kavradı.
Asela anında ileri atıldı ve kılıcını oluşturdu, oluşum!
Kılıcı eline almıştı ve tüm gücü ile savurdu.
fışşkk....
İki zombinin kafasını aynı anda hızlıca almıştı. Donuk gözlerle tanınmayan yerde ki insan cesedine bakıyordu, yetişemedim mi? olamaz! olamaz. Öldü.
Asela arkasını dönüp koştu ve binanın orasını parçalayarak aşağı atladı.
Asela ışınlandı ve Urus kaptanın yanında belirdi.
Urus yanına döndü. Sakin bir duruşu vardı. Eliyle gösterdi bir zombiyi ve onunda fark etmesini istedi. Ve Asela yine şok içinde bakıyordu. Bütün zombiler sadece bir zombinin arkasında toplanmış sanki onun emrindeymiş gibiydi.
Urus öylece bakıyorken Emir bu sırada diğer yanındaydı ve söyledi, tarihte ki savaşta yer olan zombi olabilir mi ki o?
Beyaz'ın kılıcı enerjiye dönüşerek yok oldu ve Emir'in yanına geldi, olabilir.
Urus gözleriyle bakıyordu ama bütün bir mahalleyi dolduracak kadar zombi , aralarında boşluk olmaksızın kendilerine bakıyorlardı. Ama insanlar bu yeri terk etmeyi başarabilmişti.
Urus eliyle işaret etti, onu hiç görmediniz değil mi?
Baş zombi sırıttı ve içinde ki kini kusarak sadece sırıtışının ardına sakladı, hey. görüşmeyeli uzun zaman oldu. Termia.
Urus kendisinin soy adını bildiğine şaşırmıştı, ne? Nereden?
Zombi sırıtıyordu ve elinde bir mızrak enerjilerden oluşuverdi, lanetlendiğimizi bilmiyor musun ha? Öylece seni bulup, yok etmek istediğimi filan mı sandın?
-BİZLER BİLGİ İLE LANETLENDİK. Tarihte ki savaşta yer alan her bir insanları, büyücüleri ve diğerlerini hep biliyoruz. Sen Termia soyundan gelen birisin.
Urus daha da şaşkındı, yanlışın olmalı zombi. Soyumun savaşta savaştığını düşünmüyorum.
-Endişelenme, bilmemen sorun değil. Orada değildin. Ama... Artık ağır yenilgimiz size dejavu yaşatacak, ve sizler kaybedeceksiniz.
Urus biraz endişelenmişti ve birden sorgulamak istedi, ne yani soyumdan birinin savaşta dahil olduğunu mu söylüyor?
Zombi kafasını çevirip Asela'ya baktı, aynı şey senin içinde geçerli.
Asela donuk gözlerle baktı ve kendince söylendi, bu muhtemel. Soyumun gücü bu savaşta kullanılmış olmalı. Ama bu bilgiyi ve ya lanetlenmeyi nereden yapabildi?
(Cevahir, Lanetli enerjiye kavuştuğunda ek güçler kazandı, ama ne kendisini kontrol edebiliyor ne de Fex tarafından kapsamlı kontrol edilebiliyordu. Bu aralıkta olduğu için komaya sokuldu)
Zombi eli ile emir ve Beyaz'ı işaret etti, ve zombilerin yenilgisinde ki mutlak iki gücün sahibi, Beyaz ve Kardelen soyu.
Beyaz Ve Emir aynı anda şaşırmışlardı. Asela ikisine baktı, endişelenmeyin. bizi tanıması bir şeyi değiştirmez. Büyük ihtimalle diğer tarihte savaşmış zombilerde bizi biliyor. Bu yüzden dikkatli olmalıyız.
Emir ve Beyaz aynı anda kafasıyla onayladı. Emir kılıcını eline alıp hızlıca ileri atıldı.
Zombi bir anda ortadan kayboldu ve Emir'in yanında daha hızlı bir şekilde belirdi, hata yaptın.
fFIŞŞKKKK...
Emir yere yapıştı. Karnından kanlar akıyordu ve acı içindeydi. karnında en az bowling topu kadar delik vardı. Hızlı ölüöm gelebilirdi ama Emir yapacağını yaptı. Minimize tekniğini kendine yedirdi ve yediği hasar'i zamanda tersine çevirdi.
Zombinin bu kadar hızlı ve çevik olmasını beklemiyordu.
Karnında ki yara iyileşme ile değil, karnına etki eden zamanın terse akıtılması ile iyileşiyordu. Emir ayağa kalktı.
Beyaz donuk bir şekilde bakıyordu. Zombinin böyle olacağını beklemiyordu.
Asela bir iç çekti ve diğerlerinin önüne geçti, sanırım bu sizi aşıyor. Benim halletmeme ne dersiniz? Kendi gücümü kullanmama izin verin.
Urus gözleri ile Asela'ya baktı, bundan emin misin? Savaş deneyimin yok. Afallaman ve gücünü kontrol edememen olası bir durum.
Asela sinirlendi, kapa çeneni. Bunu halledebilirim. Bana öyle bakma. Bende senin gibi kaptanım.
Urus gözlerini zombilere çevirdi, peki o zaman. Karışmayacağım. Başarısız olursanda yardımına gelmemi bekleme. Tamam mı? Bebek bakıcılığı yapamam.
Asela ciddi duruşuyla söyledi, bir şey olmaz. Dikkatli olacağım.
Emir korku yaşıyordu ve Beyaz'ın yanına gelmişti. Beyaz ciddi şekilde zombiye bakıyordu, iyi misin?
Emir hafiften sırıttı ve korkusunu gizledi, iyi miyim? Şu an mükemmelim. Tamda bu anı bekliyordum.
-Sallama.
Emir somurttu ve geçiştirdi, her neyse.
Asela kılıcını oluşturdu, OLUŞUM!
Pembe saplı ama çok pembe değil, hafiften mora kayan bir renk kılıcı vardı. Uzun ve ince bir kılıçtı.
Hızlıca ileri atıldı ve Kılıcını ona savurdu. Zombi kolunu kaldırdı ve sırıtışının arıdndan kılıcı kolu ile durdurdu.
Asela Hızlıca geri sıçradı ve arasına mesafe koydu. Ama bunu fırsat bilen Zombi onun geriye sıçramasını avantaj bilip ona doğru çok hızlı bir şekilde ileri atıldı ve ona yumruk çakmak istedi. Asela bunu fark edebilmişti ve kılıcını yüzünün önüne getirdi.
-BOYUT!
Pooff..
Yumruk 6. boyut'a çarptı ve etkisizleştirildi. Asela'ya değmedi ve Asela yere kendini sabitledi. Ayağa kalktı, biraz korkuyordu ama korkusunu yenebilirdi. Ne de olsa soylu gücü vardı ve bunu düzgün kullanması gerekiyordu.
..........................................
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı