Giriş
İsimsiz eninde sonunda yaptırdığı maskesini taktı. ve ofisinden çıktı. Hızlı bir çıkıştı ve hafif hızla merdivenlerden indi, Urus kaptan ve diğerleri zombileri avlamaya gitti. ve Rarasel denen kaptan benim için gelecek. İyi bir karşılama zamanı!
Bütün safkanlar öylece bakıyorken Armen elini kaldırdı, ben pas. Cevahir'i zombiye çevirdiniz ve yardımımı geri çevirdiniz.
İsimsiz Armen'in yanından geçip gitti ve uzun koridorda yürümeye başladı, gereksiz. Cevahir'i yenmeyi başardım. Sana gerek kalmadı.
Armen sırıttı hafiften. İçten içe kendisinin kim olunduğunu bilmediği için sırıtıyordu. Telefonunu çıkardı ve arama yaptı. İsimsiz tabii ki de sollayıp geçtiği için pek anlayamıyordu ama hareketli bir şekilde kendi etrafında tur atıp çok sinsi bir bakış attı. Çünkü çoktan bir şeyleri sezmişti ama tam olarak anlamıyordu. Bu yüzden gün yüzüne çıkarmak istemedi.
Armen fark edilmeyi pek umursamıyordu, yüce efendi, ne yapmamı istersiniz? Olanları anlatmama gerek yok. Çoktan öğrenmişsindir diye düşünüyorum.
hafif robotumsu bir ses, değiştirildiği belliydi sesin. Tanınmaması içindi. Kimliğinin açığa çıkmasını istemiyordu, rahat ol. Armen. Takip etmeye devam et. Ayrıca, İsimsiz zombileri salmasında bir yarar görmüyorum. kendisine deneyler yapıp daha güçlenmek için sadece zaman kazanıyor. Belki de şartları yerine getirmeli... Şeytani enerjiyi kazanmanın şartlarını.
Armen etrafına bakarken söyledi, İsimsiz'in soykırımı başlatacak bir kaynağı ve ya bir gücü yok. Şu an bu özellikleri onda göremiyorum. Belkide palavra sıkıyordur.
Kendiyle gurur diyar gibi bir ses tonu vardı, o kadar mükemmel bir denek ki beklentilerimi aştı. Hatta bana rakip olacak kadar başarılı deneyler yapabildi. Ona saygı duyuyorum ama tarihte ve günümüzde en iyi denek yaratıcısı benim. Onu yakından takip et ve bana raporlamayı da unutma.
-Emrin oldu! Patron.
...................
FIIIIIŞŞŞKKKKK....
Beyaz kılıcını indirdi. Yere sapladı. Camdan fırlayan bir zombi görmüştü ve bağırdı, Cama dikkat!
Emir bir yıkık arabanın üzerindeyken Beyaz'ın kastettiği yere baktı ve kılıcını ileriye doğru fırlattı. Zombinin kafası kesildi ve yere yapıştı. Ardından kanlar üzerlerine sıçradı çünkü Urus kaptan tam Beyaz'ın yanına yaklaşan bir zombiye içsel patlama tekniğini kullanmıştı.
Beyaz iğrenerek yüzünde ki kanları sildi, ıyy.
Emir gülümsedi, kalka ayağa. En fazla zombi öldüren kazanır.
Beyaz ayağa kalktı ve koşmaya başladı. Bir şehirde koşuyorlardı. Her yerde zombiler ve ölen cesetler vardı.
Asela ise bağırıyordu, BU TARAFTAN BU TARAFTAN!
Eliyle güvenli bir alanı gösteriyor ve yaşayan insanlar oraya doğru koşuyorlardı. Ama canlarını önemseyen insanlar düzgünce koşmuyorlardı. Birbirini ezenler vardı. Zombilerden korkanlar deli gibi koşuyorlardı. Yere düşen insanlar vardı ve onları umursamıyorlardı.
-YARDIM EDİN!
Asela sese döndü ve kadının kafasına başka bir topuklu ayakkabı girdi. Tam göz deliğinden girmişti ve kanlar sıçradı. Asela bunu görünce dona kalmıştı. Etrafta ki şeyleri unutmuş ve insanların bencilce kendilerini düşünmesini... Bir uyanış gerçekleştirmişti, insanlar aciz varlıklardı. Canları tehlikede olduğu zaman yardım ister ve sonra nankörlük ederlerdi. Ufaktan bir örgüt ve İsimsiz gibi düşünme havası gelse de, insan oğlunun aciz olduğunu kendi de görmüştü. Yardıma ihtiyacı olduğu bir an yardım ister ve bunu ödeşerek başkasına yardım ederdi. Ama bu başkaydı, birbirini umursayan yok ve deli gibi çığlıklar ve bağırışlar.
Bundan biraz iğrense de donuk gözleriyle buna şahit olmuştu.
-YARDIM EDEN YOK MU?
Asela koştu ve kadının yanına yaklaştı, iyi misiniz?
-KALDIR BENİ ŞAPŞAL.
Ondan tutunarak hızlıca kalktı ve ardından onu iterek koşmaya ve kaçmaya başladı. Asela hala donuk bir şekilde bakıyordu, Onun gözünün yaralanmasına rağmen bunu önemsemediğine şaşırmıştı.
- BU TARAFTAN. HERKES HIZLICA KAÇSIN!
Asela sese döndü. Bu başka bir gönüllü adamdı. Onu görünce içi ısınmıştı ama...
ffışşlkkkk..
Zombi zıplamış ve artık güvenli yolu da istila etmeye yaklaşmışlardı. Asela buna sinirlenmişti ve hızlıca koşarak zombinin kafasına hamle yaptı. Kılıcını çekse de zombi havada takla atıp Başka bir insanın kafasını kopardı. Kafası havaya fırlamış ve ardından yere düşmüştü.
-İÇSEL PATLAMA!
Pof.
Zombinin ciğerleri erimiş ve ardından ölmüştü.
İçsel patlama tekniğinin bir kullanım şartı var! Pat diye kullanılamazdı.
( Kendi baskı gücünün tonlarcasını salarak rakibininkini nötrleyeceksin ve onun baskı gücü sıfıra inmeli. ikincisi ise rakibin bir saldırıya karşı en az bir saniye açıklık oluşturmalı ki bunu da büyü yasası belirler. İçsel patlama kullansan bile bu şartlar geçerli değilse kullandığın enerji ve baskı gücü boşa gider ve teknik aktif olamaz. Bunu dikkatlice kullanırlar ve boşa enerji kaybı olmasın diye her zaman kullanmazlar. Hatta bazıları bunu sadece zaman kaybı bulup kullanmaz. Ama bu basit zombilerin hep açık verebileceğini düşündüklerinden dolayı içsel patlama kullanmaktan çekinmedi Asela.)
(Şartlar tamamlansa bile büyü yasası değiştirilmeden önce, bunu kullanabiliyorlardı Ama artık her şey. Onun isteğine bağlı olarak Yasa değişiyordu. Ve bu yasayı zamanla değiştiriyordu. onunda bir amacı vardı. Ama bu kişi kimdi? Kim la bu acaba?)
Urus hızlıca arkasını döndü ve kılıcını onlara gösterdi. Form kazanmış bir kılıçtı ve eski katana halinden eser yoktu.
-BAKIN! Kılıcım eski formuna geri büründü.
Herkes hızlıca ona bakarken Urus sözlerine devam etti, kılıcınızı komple kırın. Parçalansın. Un ufak olsun ve ya yok edin.
Formlu kılıcı elimize almak için enerjiden oluşturmamız gerekiyordu. Sanırım bu bir tekniğe dönüştü. Bakın.
Emir olayın daha da farkına vardı, Yasayı değiştiren biri, Ve bizi bilgilendiren biri, Bu iki kişi rakip mi? Bu ikisinden biri Maraka. Zihinlerimize erişip bilgi yerleştiriyor. Yasayı değiştiren eleman ise bunu bilmiyor mu? Ya da Maraka öğrenmesin diye mi bunu yapıyor?
Urus gözlerini kapattı ve söylemeye başladı,
-OLUŞUM!
Foşş.
Kılıç enerjilerden bürünüp oluştu. Eskisinden daha net ve güzel duruyordu. Kılıcı azıcık kalın ve kavisli bir yapısı vardı. Kılıcını savurdu ve eski gücünün geri kazandığından emin olmak istedi. Ama bir hata gibiydi. Kılıcını savurduğunda bir rüzgar etkisi oluştu ve binaların camlarını parçaladı.
Buna şaşkınlıkla bakarken Asela bir tokat attı, ne yapıyorsun? Farkında mısın içeride insanlar var.
Asela bağırdı, ben binaları tek tek kontrol edeceğim. Sizler insanların zombilerden kaçabildiğinden emin olun!
Emir çok hırslı bir sırıtış kondurdu yüzüne ve kılıcını eline aldı. Formunu kaybetmeyen tek kılıçtı bu da Kara enerjiden oluştuğu içindi.
-kaçabilmek mi? Beni gördükten sonra sadece onlar kaçmak isteyecek.
-HİHİHİHİRHEHEHEJEHEJHE. Çok komiksin çocuk.
Beyaz ve Emir donuk gözle kafalarını yanlarına çevirdiler. sipsivri dişleri olan bir zombi görmüşlerdi. Urus direk söylemek istedi, iradeli zombi. Öldürün.
fıŞŞŞŞ.
Zombi ileri atıldı. Urus'un kopan kolundan faydalanıp ona saldırmak istemişti ama, bu bir hataydı.
Zombiden kaçan Urus kolunu iyileştirebildi ve ona sert baktı, sence bu bir zayıflık mı?
Zombi bunu duyunca şaşırmıştı, ne anlatıyorsun sen? Tek istediğim ölmen.
Urus bunu duyunca anladı, zihnine öldürme arzusu aşılanmış biri, tarihte ki savaşta yaşamadığı belli. Asıl tehlike o tarihte savaşı kaybeden bir zombi ile karşılaşırsak olacaktır. bunlar şu an bize sıkıntı çıkaramaz.
-HAAAAA! Sen ne zırvalıyorsun. Sence sana şu an sıkıntı çıkaramaz mıyım?
Emir ters bir bakışla söyledi, çıkarabilecekmiş gibi konuşuyorsun ama karşımızda duramazsın.
Urus gülümsedi, zihninin ne kadarına erişebiliyorsun? Kendinden eminsin. Eskiden bildiğin şeyler beynine tekrar akmış olmalı?
Emir ciddi bakışından ödün vermiyordu ve devam etti, bilmem. Belki de öyledir. Asıl zihnimiziniz tamamına erişebildiğimiz zaman Maraka'yı kanlı canlı göreceğimiz zaman olacak. İndirgenme tekniklerimizi sadece o an kullanabiliriz. İkinci defa açılması da işe yaramaz. Bu plan işe yaramazsa...
Asela devam etti, 2000 yıllık plan çöpe gider değil mi?
Beyaz komik bulmuştu, belki de 2000 yıl değildir ha?
-HHHIIIAAAAĞĞĞĞ KOLUM!
Herkes hızlıca sese baktı. Zombi onun kolunu canlı canlı yemişti. Parmaklarına gelince yemeyi bıraktı, siktir be. Hiç güzel değil.
Pençesini onun beynine geçirdi ve elinde tutup çıkardı. Donuk gözlerle bakan ceset yere düştü. Ardından zombi akan kanı içip beyni yemeye başladı.
Çok fazla haz... Beyin yiyen zombiler bunu hissediyordu ve sürekli bu duyguyu dışarı vuruyorlardı. Bu bile bir açık oluşturmaydı.
Beyaz ve Emir çok ciddi bir şekilde bakıyorlardı ve Urus'un dediği o tekniği kullanmak istediler ve ikisi de aynı anda söyledi.
-OLUŞUM!
....................................................
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı