Bu garip bir histi.

Sınır'ın içindeki boşluk, çemberin dışındaki dünyanın fiziksel ve büyülü kurallarına uymuyordu. Daphne onun içinde yüzüyor ve sürükleniyordu. İçerisi karanlık değildi. Bilinmeyen bir ışık kaynağı görüşünü aydınlatıyordu. Neyse ki bedeni istediği gibi hareket ediyordu: uçmak isterse uçabiliyordu; oturmak isterse…