Başımın arkasını kaşıdım ve demirciye baktım. Hâlâ şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırıyordu. Nedeni belliydi. Kahraman terk edilmiş bir sokakta önlerinde duruyordu.

“Sizinle biraz konuşabilir miyim?”

Yüzü karmaşık bir ifadeye bürünmüştü. Sessiz kalmayı ve Kahraman olduğumu belli etmeden uzaklaşmayı tercih ederdim ama içimden bir ses…