Karanlık. Sadece kapalı gözlerin karanlığı değil. Bir gölge bile değil, ezici bir hiçlik. Ona bakamıyordum ama beni görebildiğini biliyordum.

İçimi bir ürperti kapladı. Karanlık, görünmeyen bir kasırga gibi damarlarımdan akıyor gibiydi. Sanki bir rüyadaymışım gibi yavaşça bedenimin kontrolünü ele geçirdim ama rüyada olmadığımı biliyordum…