Giriş
Kontluğun içine adım attığımızda gözlerim kamaştı. Duvarlardaki işlemeler, ışığın altında altın gibi parlıyordu. Birbirini izleyen dev tablolar, kralların, şövalyelerin ve eski savaşların sessiz yankılarıyla bizi uğurluyor gibiydi.
Vay be, dedim içimden. Bir hanın karanlık ve sade duvarlarından sonra böyle bir ihtişam, hayal gücümün bile ötesindeydi.
Kont Cedric uzun koridorlardan beni götürürken bir kapının önünde durdu.
“İşte Aelir,” dedi, ciddi ama dostça bir sesle. “Gurkant sağlığına kavuşana kadar kalacağın oda burası.”
Kapıyı araladığımda bir an nefesim kesildi. Oda, neredeyse Yaşlı Gurkant’ın işlettiği han kadar genişti. Yüksek tavanlara işlenmiş desenler, kalın perdeler ve geniş yatak… hepsi bir yabancı için fazla görkemliydi.
“Teşekkür ederim,” diyebildim yalnızca.
Cedric omzuma dokundu. “Sen benim için Gurkant’ın emanetisin. Uzun yoldan geldin, artık dinlen. Ama akşam yemeğine mutlaka gel, herkes seni bekliyor olacak.”
Başımı salladım. “Elbette.”
O gittikten sonra odanın köşesindeki sandalyeye oturdum. İçimde tek bir soru dönüp duruyordu: Yaşlı Gurkant gerçekten kurtulabilecek miydi? Yorgunluk bedenime ağır bir zincir gibi çökmüştü; gözlerim farkına varmadan kapandı.
…
Tıkırtılarla uyandım. Gözlerimi araladığımda karşımda oturan genç bir kız gördüm. Elinde bir kitap vardı, bana bakarak gülümsüyordu. Hatırlamam birkaç saniye sürdü: Kont’un torunu, Laura Espera.
Kitabını kapattı. “Sonunda uyandın, Aelir,” dedi, nazik ve hafif alaycı bir tonda.
“Kendimden geçmiş olmalıyım,” dedim utangaç bir gülümsemeyle.
“Yaşadıklarınızı duydum. Gurkant’ın durumu kritikmiş ama umarım iyileşir. Geçmiş olsun.” Sesindeki samimiyet bana garip bir şekilde iyi gelmişti. “Buraya hem hoş geldin demek hem de akşam yemeğine gelmeni hatırlatmak için uğradım.”
Teşekkür etmekle yetindim.
“Hadi,” dedi Laura, ayağa kalkarak. “Geç kalırsak babam kızar.”
…
Yemek salonunun kapıları açıldığında içeride uzun bir masa gördüm. Baş köşede Kont Cedric oturuyordu. Yanında rütbeli asker ve iki yabancı yüz: bir adam ve bir kadın.
“Laura, Aelir, hadi oturun,” dedi Cedric.
Rütbeli askerin yanına oturdum. Masanın sessizliği Cedric’in sözleriyle bozuldu:
“Aelir, seni oğlum Ned Espera ile tanıştırayım. Laura’nın babası ve benden sonra bu kontluğun tek varisi.”
Adam bana dikkatle baktı. “Merhaba, Aelir. Ben Ned. Yanımda oturan eşim Sima. Görünüşe göre kızım Laura ile tanışmışsınız.”
Laura’nın annesi yalnızca başını eğerek selamladı.
Yemek boyunca birkaç kez gözler üzerimdeydi. Sonunda Ned Espera söze girdi:
“Babam bana Gurkant’tan bahsetmişti. Büyük bir savaşçıymış. Zamanında onun hayatını kurtardığını söylerdi. Şimdi bu halde olması üzücü.”
Eşi araya girdi: “Peki sen, Aelir? Gurkant ile nasıl tanıştın?”
Derin bir nefes aldım. “Ben aslında… bir köleyim.”
Masada kısa bir sessizlik oldu. Laura’nın gözleri büyüdü, Ned ve Sima kısa süreliğine şaşkınlık yaşadı. Ben ise hikâyemi anlatmaya başladım: zincirlerimi, Gurkant’ın bana uzattığı eli…
Sözlerim bittiğinde Ned’in yüzünde garip bir tebessüm belirdi. “Talihsiz bir hayat,” dedi, sesinde hem acıma hem de farklı bir ton vardı. “Ama Gurkant ile karşılaşman… kaderin hoş bir cilvesi. İyi ki kontluğa gelmişsiniz.”
Sonra aniden ayağa kalktı. “İzninizle.” Masadan ayrılırken bakışları kısa süreliğine üzerimde kaldı.
…
Yemek bittikten sonra odama dönmek için ayağa kalktım. Tam kapıya yönelmiştim ki Laura seslendi:
“Aelir, kitapları sever misin?”
“Bugüne kadar hiç kitap okumadım,” dedim dürüstçe.
Laura gözlerini parlatıp gülümsedi. “Öyleyse yarın kontluk kütüphanesine gidelim. Hem biraz kafa dağıtırsın.”
Bir an düşündüm, sonra yalnızca, “Peki,” diyebildim.
Odaya dönerken, ilk kez kendimi biraz olsun rahatlamış hissettim.
BÖLÜM NOTU
Hikayede ana olayların kurgusunu bugün itibariyle bitirdim.Bu hikayeyi sizlede buluşturmak için sabırsızlanıyorum,bunu yaparken hem hızlı olmak istiyorum fakat bazı yerlerde yetersiz kalmaktan korkuyorum.Muhteşem bir hikaye ortaya çıkmış olacak bunu yazılarıma eksiksiz dökebilirsem umarım bunu başarırım.Sizden tek isteğim var,o da bu yolda lütfen beni yalnız bırakmayın.
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı