Giriş
Basit bir soygundan sonra Teyat evine doğru yoluna devam etti.
Sonunda evine, ona büyük bir trajedi getirecek olan o kanlı yere ulaştı.
Evi ağaçlarla dolu bir ormanın içindeydi.
Teyat’ın evim dediği yer, küçüklüğünden beri annesi ve kız kardeşiyle birlikte yaşadığı bir kulübeydi.
Teyat kulübenin içinden gelen bir ışık gördü ve kulübenin kapısının hemen dışında babasının arabasını gördü.
Teyat birden korktu çünkü ne zaman babasıyla ilgili bir şey görse bilinçsiz bir korku hissi bedenini dolduruyordu.
Teyat bu korkuya neden olan canavarı yok etmek, hayatından çıkarmak için farklı yollar denedi ama asla başarılı olamadı.
Polise şikayet etmeyi, babasını öldürmeyi ya da başka yolları denedi, denedi, denedi ama asla başarılı olamadı.
Teyat korkmuştu ve kulübeye doğru yavaşça yürüyordu.
Teyat kulübeye yaklaştıkça çığlıklar, iniltiler, zincir sesleri, psikopatça gülüp bağıran bazı sesler duydu.
Teyat’ın boş, kısık gözleri korku ve panik içinde genişledi.
“H-hayır, hayır, hayır, olamaz, değil mi? Lütfen düşündüğüm şey olmasın,” diye mırıldandı korku içinde.
Teyat korkuyla kulübenin kapısına doğru yürüdü.
Teyat korkuyordu… Annesine ve kız kardeşine bir şey olmasından korkuyordu.
Teyat kapıya geldi ve yavaşça açtı.
Gördüğü şey onu şok ve şaşkınlık içinde kekelemesine neden oldu.
“L-lütfen o olmasın.” Dedi.
Şok içinde dizlerinin üzerine çöktü ve kekeledi.
“L-lütfen..” dedi.
–
Görüş alanına giren şey onu şok etti.
Kanlar içindeki annesi ve kız kardeşinin iki adam tarafından dövüldüğünü gördü.
Canavarların gösterisinde oynayan canavarlar, küçük canavarın içeri girdiğini duymamışlardı…
Teyat birden yere yığıldı, ayağa kalkmak istedi, sevdiklerini kurtarmak istedi ama sanki vücudu felç olmuştu, ayağa kalkamadı, konuşamadı, yardım edemedi….
Tek yapabildiği, canavarların sevdiklerine işkence ederken eğlendiklerini çaresizce yerde kocaman açılmış gözlerle izlemekti.
O sırada sarışın bir adam psikopatça gülüyordu ve aniden Teyat’ın annesini bir hayvanı döver gibi uzun, kalın demir zincirlerle dövmeye başladı.
“Şu orospuları soyalım Roger. Bugün çok yoruldum, yorgunluğumu atmak istiyorum…”
Dedi ve Teyat’ın annesine bir kez daha vurdu.
Teyat’ın annesi yatağın üzerindeydi, yüzü kanlar içindeydi, çığlık atıyor ve çaresizce Tanrı’dan yardım istiyordu, ama nafile, çünkü Tanrı onları çoktan acılarıyla baş başa bırakmış ve acımasızca unutmuştu
Ama zalimliğinde haklıydı.
Çünkü insanlar başları sıkıştığında Tanrı’dan yardım isterler, ama yardım aldıklarında Tanrı’ya teşekkür etmeyi unuturlar, çünkü insanlar nankördür, bu yüzden Tanrı’nın acımasızlığı doğaldır.
O anda kel adam elindeki demir çubukla Teyat’ın kız kardeşine şiddetle vurdu ve sonra sarışın adama bakarak şöyle dedi
“Bekle dostum, önce patronuna sor-”
Arkasından gelen bir ses sözünü kesti
Bu sırada Teyat’ın babası açgözlülükle parayı sayarken birden alaycı bir şekilde
“Ne yaptığınız umurumda değil ama bunun ekstra paraya mal olduğunu unutmayın.”
Dedi. Teyat hâlâ şaşkındı, canavarların iğrenç görüntüsüne bakıyordu.
Konuşamıyor ya da hareket edemiyordu ama düşünebiliyordu.
“Bütün bunları hak etmek için ne yaptım ben?”
Dedi… o anda Roger
“Ne kadar açgözlüsün be adam…”
Dedi ve Teyat’ın kendi kahverengi saçlı, kahverengi gözlü kız kardeşinin kafasına demir bir sopayla sertçe vurdu.
Teyat’ın sevgili kız kardeşi bayıldı ve başından kanlar akarak yere düştü.
Teyat, kel adamın kız kardeşinin kafasına demir bir çubukla vurduğunu gördüğünde şöyle hissetti
Güçsüz olmanın, sevdiklerini koruyamamanın derin duygusunu hissetti.
Teyat’ın bedeni çözülmüştü, bunu hissedebiliyordu.
Teyat elinde bir şey hissetti.
Teyat korku dolu gözlerle aşağı baktı ve elinde bir gözyaşı gördü. Kendisinin döktüğü kendi gözyaşını gördü.
Bakışlarını elinden kız kardeşine çevirdi.
Gözlerinden daha fazla yaş geldi tranvatik bir yüz ifadesi ile ve sessizce acı ve keder içinde mırıldandı.
“Neden?"
Teyat bir sey yapsana 😭😭