“Ne halt ediyorum ben...

Gerçekten de öyle. Şehrin duvarında gedik açılmıştı, tehditkâr Kâbus Kapısı tepesinde yükseliyordu ve çok uzakta olmayan bir yerde, hazırlık alanının kalabalığında öfkeli bir çatışma yaşanıyordu. Sunny yine de önündeki havada ışıl ışıl parlayan rünlere bakıyordu.

Görüşü biraz bulanıktı ama rünler sanki…