Sunny kendini bir kez daha obsidyen kürenin pürüzsüz, soğuk yüzeyinde yatarken buldu... ancak bu sefer yüzey o kadar da pürüzsüz değildi, derin çatlaklardan oluşan bir ağla kaplıydı.

Zaman ve uzay onun etrafında sarsılıyor, sanki dünyanın kendisi parçalanıyormuş gibi hissettiriyordu. Yükseklerde, parıldayan siyah toz bulutları kaynıyordu…