“Güzel. Çok iyi. Çok iyi.”

Elinde ikiye bölünmüş bir mızrak tutan Patraxion hızla ayağa kalktı. Birkaç kez yerde yuvarlandıktan sonra vücudu kir ve tozla kaplanmıştı.

Yine de yüzü, sevincine engel olamayan bir çocuğunki gibi saf bir gülümsemeyle doluydu.

“Bu his... Uzun zaman oldu. Silahın gücüyle kıyaslandığında hisler…