Giriş
0
“Neden ağlıyorsun, Venedis?” diye sormuştu annem bana, bir imparatorluğun yıkılışını seyrettiğimiz bir zamanda. Yere dökülen kar taneleri gibi, hatasız ölümlülerin birer birer cennete yükselen ruhlarını izliyorduk. “Bir tanrıçanın çocuğusun sen, cennetin bekçisi olacaklardan birisin. Öyleyse neden üzülüyorsun?”
“Böyle olmamalıydı.” demiştim anneme. “Böyle olmamalıydı.”
Gözlerinde nazik bir bakışla annem, “Nasıl olması gerektiğini bizler nasıl bilebiliriz, çocuğum?” diye sormuştu. Sesinde bir tanrıçaya yakışmayacak bir bilinmezlik fısıltısı vardı.
“Onlar sana tapınıyorlar. Senden yardım dileniyorlar. Sen güçlüsün.”
“Ben onlara hayat verdim, toprak verdim, barış verdim,” annem saçlarımı okşuyordu ancak elleri soğuktu. “ve onların geleceklerini onların ellerine verdim. Hepsini birer tanrı yaptım. Nasıl onlardan daha güçlü olabilirim?”
Bana sarılan kollarından kurtulmak için geriye doğru bir adım atmış, bir nehir gibi yere uzanan simsiyah saçlarına basmıştım. “Onları koruyabilirdin. Sana inananlar olmadan, hayat verdiklerin nefes almadan, bir çöp tanrıçadan ne farkın kalır?”
Annemin yüzünde bir gülümseme belirmişti, daha önce hiç görmediğim türden bir tebessüm.
“Henüz bir bebeksin, Venedis, ancak öğreneceksin.”
Dokuz yaşındaydım. Babam bir ölümlüydü, bir rahip. Bir ölümlünün ortalama ömrünün yarısını ancak yaşayabilmiş, ardından ölmüştü. Bir melezdim, dört ağabeyimden farklı olarak bir insan çocuğu gibi zamanla büyüyordum. Onlar bilgeydi, tanrı bekçisi olmak için yaratılmışlardı. Damarlarından soğuk kan akardı. Onlara benzemekten çok uzaktım. Zaaflarla doluydum.
“Eğer ilahi olmak tüm bu kanlı sahneye ellerimi uzatmama engel olacaksa,” diyerek yanaklarımdaki yaşları silmiştim. “o zaman toprağa basmayı yeğlerim.”
Annem simsiyah gözleriyle bana son bir defa bakmıştı. Soğuk parmakları tekrardan bana uzanmış, gözlerimin üzerini örtmüştü.
“Eğer dilediğin buysa yavrum, annen sana dilediğin gücü verecek.”
Gözlerimi açtığımda ıslak toprağın üzerindeydim.
Cennetten sürülmüştüm.
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı