Giriş
“Bildiğiniz gibi Şosti ailesi bize hükmediyor ve asiler Balvan Konağı'nın etki alanında olduğu için onlarla ilgilenmemizi emrettiler.”
Noah açıklamayı dinledi ancak aklında bir şüphe vardı.
“Usta, bir uygulayıcı ile savaşabilir miyim?”
Kendisinden daha yüksek rütbeli canavarlarla dövüşebilmesinin temel nedeni, onların sonuçta sadece birer canavar olmalarıydı.
Güçlü bir vücut ve bazı tuhaf yetenekler, güçlü teknikler ve bunların mükemmel bir şekilde uygulanmasıyla eşleştirilebilirdi.
Ama dantianı olan ve onunki kadar güçlü teknikler uygulayan birine karşı ne olurdu?
“Genel olarak konuşursak, hayır. Eğer senin yeteneklerinle eşleşirse, "Nefes "inin çokluğuyla seni ezip geçecektir. Belki 3. seviye dövüş sanatınızı kullanarak onu gafil avlayabilirsin ama o zaman da çoğunlukla tükenmiş olursun. Ve eğer onun da 3. derece bir dövüş sanatı varsa, o zaman sadece kaç.”
Noah bunları dinlerken depresif hissetti.
Çoğunlukla güçlü zihni sayesinde çalışkan ve yetenekliydi ama diğerleri de öyleydi. Ve eğer onlarla çatışmak zorunda kalırsa, xiulian uygulamak için harcanan zaman farkı belirleyici olacaktı.
“Peki neden bana bu görevi veriyorsun?”
Durum hakkında gerçekten bir şey yapamayacaksa, tehlikeye doğru gitmenin bir anlamı yoktu, savaşmayı seviyordu ama aptal değildi.
“Senin rolün sadece destek olacak. Yetiştirici olmayanlarla ve aralarında 1. seviye dövüş sanatı olanlarla ilgilenecek, asıl dövüşü grubunuzdaki diğer kişilere bırakacaksınız."
William onu kovmak üzereydi ki aklına bir şey geldi.
“Ehm, bu sefer onlara güvenebilirsin, bundan emin oldum.”
Bunu söylerken yüzünde karmaşık bir ifade vardı, anlaşılan Balor'la yaşadıkları hâlâ aklındaydı.
Noah gülümsedi ve Ustasına güven verdi.
“Merak etmeyin Usta!”
Odadan çıkarken gülümsemesi kayboldu ve soğuk bir ifadeye dönüştü.
“Lily ve Ustam dışında kimseye güvenmem mümkün değil, gücümü şimdilik saklamalıyım, Kamaitachi'nin tırnakları benim gizli kozum olmalı.
Balor'un ona ihanet etmesi, onca zaman çocuk olarak yaşarken unuttuğu insanların acımasızlığını hatırlamasına neden oldu.
Odasına geri döndü ve 3. derece sanatın tüm formlarını tekrar çalıştı, ancak o zaman kendini sakinleştirdi.
Zayıflığı onu huzursuz hissettiriyordu.
Bu dünya hakkında ne kadar çok şey bilirse, ne kadar tehlikeli olduğunu o kadar çok anlıyordu.
Yuvaları temizleyerek bu dünyadaki büyülü canavarların ne kadar kalabalık olduğu hakkında bir fikir edindi ve yine de insanlar besin zincirinin en üstündeydi, bu da güçlerinin hayal edilemez olduğu anlamına geliyordu.
“İnsan gücünün dibinden sadece iki adım uzaktayken, sadece sıradan insanları ve aptal askerleri geçebilirim.
Onun zihninde, 1. derece tekniğe sahip bir asker aptal bir asker haline gelmişti.
Kızgınlığı rünle yaptığı gece eğitimine de yansıdı ve kendini 7 saat boyunca izlemeye zorladıktan sonra neredeyse yere yığılıyordu!
Bir buçuk yıldan uzun bir süre aralıksız çalıştıktan sonra, rünün silik şekli bilinç denizinde görülebiliyordu, 1. seviye bir büyücü olmasının fazla zaman almayacağından emindi.
“Sanırım zihinsel enerjideki hızlı ilerlemem için bahaneler yaratmaya başlamalıyım, 13 yaşıma gelmeden çırak büyücü statüsüne ulaşırsam Ustam ne yüzle bakacak merak ediyorum.
Ustasının şaşkın yüzünü hayal ederek gülümsedi ama sonra başındaki ağrı dalgası geldi ve zihnini dinlendirmek için uyumaya gitti.
Ertesi sabah Ustasını avluda, etrafında onu bekleyen 3 adam ve bir kadınla buldu.
“Noah, bunlar görevde sana eşlik edecekler.”
“Yani bu o mu?”
Aralarında konuşan uzun boylu, kaslı bir adamdı; sakalı yoktu, kısa siyah saçları vardı ve sırtında neredeyse kendisi kadar büyük bir kılıç taşıyordu.
Noah'a odaklanmış bir şekilde bakıyor, zihniyle baskı uyguluyordu.
“Beni test mi ediyor?
Zihinsel enerjisi ağırdı ve Noah'ın küresine baskı yapıyordu ama geri çekilmesini sağlayacak kadar değildi.
Noah ilk kez küresinin dışından sürekli bir baskı hissettiği için küresini sertleştirme şansını yakaladı ve konsantre olmak için gözlerini kapattı.
Adam onun bu davranışını baskıya direnme çabası olarak algıladı ve meydan okunduğunu hissetti, böylece bir çıkmaz oluştu.
Noah zihninin duvarlarını güçlendirmeye odaklanırken, gardiyan da içinde olduğunu düşündüğü hayali yarışmayı kazanmak için zihinsel baskıyı artırıyordu.
10 dakika sonra gardiyanın burnundan kan gelmeye başladı ve baskıyı sürdürmekte zorlanıyordu.
Kanı gören kadın başının arkasına sert bir tokat atarak çocuğun konsantrasyonunu durdurdu ve baskıyı dağıttı.
“Ethan, dur, çocuk seni kullanıyor.”
Ethan adındaki adam tokadı yediğinde tam şikâyet edecekti ki kadının sözleri dikkatle Noah'a bakmasını sağladı.
Adamın gözleri hâlâ kapalıydı ve yüzünde hafif bir gülümseme vardı.
Noah gözlerini açtığında yüzünde hayal kırıklığına uğramış bir ifade vardı ama sonra herkesin ona baktığını fark etti.
“Yemin ederim neredeyse başarıyordu, bahse girerim bir saat daha denemesine izin verirseniz kesinlikle başaracaktır!”
William onun arkasına geçip ellerini omuzlarına koyarken başının tepesine bir yumruk indi.
“Bu utanmaz çocuk benim öğrencim Noah. Onunla uğraşırken her zaman dikkatli ol çünkü senin güçlerin hakkında daha fazla şey öğrenmek için her şeyi söyleyecek ve yapacaktır.”
Noah başını kaldırıp arkasındaki Usta'ya baktı ve yakındı.
“Hadi ama Usta, bu kadar çabuk kimliğimi açığa çıkarman hiç adil değil. Onu dinlemeyin, ben saf ve masum biriyim-”
Ona bir yumruk daha isabet etti.
Ethan inanamıyordu, kadın şaşırmıştı, diğer iki adam ise kahkahalarını tutmaktan neredeyse boğulmak üzereydi.
Birinin kaptan yardımcısını bu şekilde tehdit ettiğini hiç görmemişlerdi ve görünüşe bakılırsa William öğrencisinin davranışlarını düzeltmekten vazgeçmişti.
“Haha, evlat sen en iyisisin. Ben Sanford ama sen bana Sandy diyebilirsin.”
“Bu görevde sıkılmayacağız, değil mi Sandy? Haha. Benim adım Mark. Genç adam, iyi anlaşacağız.”
Gülen iki adam Noah'ı selamlarken kendilerini daha fazla tutamadılar.
Kadın nefes verirken şakaklarına masaj yaptı.
“O iki aptalı dinlemeyin. Ben Susan, bu görevin kaptanı ve onların dadısıyım. Diğer adamın adı Ethan, aptalca bir rekabetçi. Şimdi görevi nasıl tamamlayacağımıza karar vermek için özel bir yere gidelim.”
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı