Giriş
Noah muhafız binasının bir odasında uyandı.
Görevden döndüğünden beri 2 hafta geçmişti ve 4 gün önce üçüncü seansını tamamlamıştı.
Sırtı hâlâ biraz ağrıyordu ama zihinsel enerjisi toparlanmıştı. Eğer ustası iyileşmeye odaklanamayacağı endişesiyle rünü ondan almazsa eğitim alacaktı.
Endişelerinde haklıydı.
'Mh, vücudum bu döngünün sonunda 1. derecenin sınırlarına ulaşmalı, acaba ne kadar sürecek? Ne yazık, o taşa sahip olsaydım bu ay doğrudan 2. seviyeye çıkabilirdim.
Nefes kutsaması William tarafından iç çembere teslim edilmişti, bu yüzden muhtemelen sonsuza dek elinden gitmişti.
Yapacak bir şeyi olmadığı için zihinsel enerjisini iyileşme sürecine yardımcı olmaya odakladı ve bir yandan da yakındaki masaya bırakılan yemeği yedi.
Odanın kapısı açıldığında William her zamankinden daha büyük bir gülümsemeyle içeri girdi, elinde deri bir çanta ve büyük bir ahşap kutu vardı.
“Haha sevgili öğrencim, günaydın, iyi haberler getirdim!”
Kutuyu ve çantayı yatağın üzerine koydu ve onları işaret etti.
“Bunlar senin için aldığım ödüller ve harika olduklarını söylemeliyim, hayal kırıklığına uğramayacaksın.”
Noah hiç vakit kaybetmeden kutuyu açmaya başladı, Ustası onu meraklandırmıştı.
Kutuda kendi kılıflarının içinde 2 kılıç vardı, kabzaları tertemiz parlıyordu, yepyeni görünüyorlardı.
Birini seçti ve kınından çıkardı, kılıcın gövdesi siyah ve keskindi.
“İndirdiğin 3. derece demir kaplı örümceğin iki bacağından senin için özel olarak dövüldüler. Büyülü silahlar değiller ama kesinlikle normal bıçaklar arasında en üst seviyedeler.”
Noah kılıca bakarken ve onu sallarken farkında olmadan gülümsüyordu, eğer vücudunun hâlâ dinlenmeye ihtiyacı olmasaydı kalkıp deneyecekti.
Kılıcı kınına soktu ve çantaya baktı.
İçinde eski bir kitap vardı ve ilk sayfaya baktığında hissettiği şoku gizleyemediği için gözleri büyüdü.
İnançsızlık içinde Ustasına baktı.
“Bu gerçekten benim için mi?”
William başıyla onaylarken gülümsemesi daha da arttı.
“Efendin inanılmaz biri, değil mi?”
Biraz övünmek istedi ama Noah'ın gözleri onun başını salladığını görür görmez kitaba kaydı.
William sadece başını salladı ve öğrencisinin okumasını bitirmesini bekledi.
“Kamaitachi'nin Çivileri, 3. derece. Derece 4 büyülü canavar Kamaitachi'yi taklit ederek yaratılmış dövüş sanatı. Aynı rütbedeki sanatlar arasında en yüksek hız ve delicilik. Kullanıcının her türlü korumayı aşan inanılmaz bir hız ve hassasiyetle kesmesini sağlar. Kullanıcı ayrıca bıçaktan belli bir uzaklıktaki nesneleri de kesebilir ve tam ustalıkla havada rüzgar darbeleri atabilir. İki silah kullananlarla sınırlıdır.
Noah bakışlarını kitaptan kaldırdı.
“Kamaitachi, rüzgârda koşan ve kurban farkına bile varmadan onu keserek öldüren sansar benzeri bir yaratıktır. Sana çok yakışacaktır.”
Rünü içeren katlanmış kâğıdı giysilerinden çıkardı ve Noah'a verdi.
“Gelecek hafta tekrar dövüşmeye başlayacağız, inanıyorum ki yeni tekniklerini test etmek isteyeceksin.”
Noah ona baktı ve sırtındaki acıyı umursamadan saygıyla eğildi.
William onun saçlarını karıştırdı ve onu kitaba konsantre olması için yalnız bırakarak odadan çıktı.
Sonunda yapacak bir işi olan Noah'ın iyileşme günleri hızla geçti.
William'la haftalık antrenmanları devam etti ama yeni dövüş sanatında bir sorun olduğunu fark etti: “Nefesi” potansiyelini ifade etmek için yetersizdi.
Daha açık olmak gerekirse, tükenmeden önce yeteneklerinden yalnızca birini iki kez kullanabiliyordu.
“Bu tamamen normal, her zaman bir şeylerin ne kadar erken olduğunu unutuyorsun. Normalde yüksek seviyeli bir dövüş sanatını kullanmak için bir dantian gerekir ama sen sadece iki saldırı kullanabildiğinden şikâyet ediyorsun. Şimdilik en büyük kazancınız formlarınızdaki gelişme, diğer her şey 2. seviye bir bedene sahip olana kadar beklemeli.”
William açıkladı.
Antrenman seansları sona ermişti ve Noah şüphelerini ona açıyordu.
“Peki, sizce ne yapmalıyım Usta?”
“Vücudunun büyümesine izin verebilirsin ama nasıl hareketsiz kalacağını bilmiyor gibisin.”
William bunu söylerken biraz kızgınlık hissetti.
“Görevler yaparak savaş deneyimi kazanabilirsin, bence her türlü 2. seviye büyülü yaratığa karşı iyi olursun.”
.
.
.
Aradan aylar geçti.
Noah, malikanedeki olağan programı ile büyülü canavar yuvalarını temizlemek için malikanenin dışına yaptığı seyahatler arasında gidip geliyordu.
İkinci dereceye ulaşmış bir örneği olan dört gözlü bir kurt sürüsü vardı ama yarım gün içinde yok edildiler.
Kuzeydeki bir köyün yakınlarında boynuzlu bir yılan ortaya çıktı.
Pulları sertti, vücudu 10 metre uzunluğunda ve 2 büyüklüğündeydi ve ağzında zehirli dişleri vardı. Bu 2. derecenin zirvesinde bir canavardı ve Noah yorucu bir savaştan sonra onu öldürmek için 3. derece dövüş sanatına başvurmak zorunda kaldı.
Bu dövüş yüzünden 3 gün boyunca dinlenmek zorunda kaldı.
Yine de en belalı rakibi bir çamur iblisiydi. Bu tür büyülü yaratıklar, bir yerde çok fazla “Nefes” birikip birleştiğinde doğal olarak ortaya çıkıyordu.
Birleşen “Nefes”, etrafındaki araziyi manipüle edebilen bir canavarın çekirdeği olarak hareket ederdi. Güçlü bir canavar değildi ama Noah'ın tekniklerine büyük ölçüde karşı koyuyordu.
Çekirdeği bulup yok etmek için onu defalarca küçük parçalara ayırması ve bir yandan da kendisine saldırmak için yarattığı toprak sivri uçlarından kaçması gerekiyordu.
Yine de, bir rakiple başa çıkmanın en iyi yoluna daha hızlı karar verebildiği için farklı durumlarla yüzleşmek zorunda kaldığında savaş yeterliliği hızla arttı.
Bugün dizlerinin üzerinde oturmuş, Ustasının her ay kendisine verdiği olağan görevi bekliyordu.
“Bu sefer farklı olacak, bizzat seçtiğim bir grup insanla birlikte gideceksin.”
Noah'ın hemen ilgisini çekmişti.
“Her zaman yalnız gitmeme izin verdiğine göre, bir grup gerektirdiğine göre görevin zorluğu daha yüksek olmalı.
William'ın elinden görevi anlatan kâğıdı aldı.
“Shosti ailesinin firarileri Tasart köyünü bastı, sadece erkeklerin ve yaşlıların cesetleri bulundu, muhtemelen kadınları ve genç kızları zevkleri için götürdüler. İsyancıları bulun ve infaz edin. Uyarı: gruplarının içinde yetiştiriciler var.
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı