Giriş
Rowan bir ikilem içindeydi çünkü dönüşümü beklediğinden çok daha uzun sürüyordu. Bir Her Şeye Gücü Yeten Kaydı etkinleştirmek için gereken süreyi ölçüt olarak Ruh Tutucu'nun dönüşümünü kullanmıştı ama bir hata yapmıştı çünkü Ouroboros, Ruh Tutucu'nun tam tersiydi.
Ruh Tutucu Etki Alanı Ruh ve Can'daydı ve Rowan ruhunun hala büyümekte olduğunun farkında olduğu için Can'ının dönüşümünün hala devam etmekte olduğu söylenebilir.
Ruhu hâlâ dönüşüyor olsa bile bunu bilemezdi çünkü Ruhun mistik ve görünmez âlemini anlama kabiliyeti hâlâ sınırlıydı.
Ruh Ele Geçirici, Dagon'un Çeneleri'ni yapmak için kemiklerini kırmış ve etini parçalamıştı ve bu, öncelikle Ruh'a odaklanan bir kan bağıydı, dahası alanı et olan Ouroboros.
Ona olanlar harikaydı ve ruhu büyüyen bedeninin sürecini takip ettikçe, onun yetenekleri için eşsiz bir takdir kazandı. Bedenine dair anlayışı gelişti ve Ouroboros soyu için bu kabuğu terk edebilmesinin en az bir yıl alacağını biliyordu.
O kadar zamanı yoktu. İçinde bulunduğu tehlikeleri bir kenara bırakırsak, o yaratığın yumurtasını ovalayıp kemirdiğini hatırladığında hâlâ ürperiyordu, onunla ilgili her şey yanlışlık ve sapkınlık çığlıkları atıyordu.
Rowan hiçbir zaman dindar olmamıştı, büyüdüğü yetimhane bir kilise tarafından yönetilse de o hiçbir zaman doktrinleri kabul etmemişti. İnsanların kendileri de yeterince kötüydü, insanların aptallıklarını iblislere yüklemeye gerek yoktu.
Ama burada değil. Hayır, burada değil. Buradaki iblisler gerçekti ve kötülük sadece bir kavram değildi, yeryüzünde yürüyordu ve yanınızda kalıp sizinle birlikte yaşıyordu.
Yaratık yanındayken vücudundaki tiksintiyi hissedebiliyordu, yüzüne tırmanan hamamböcekleri gibi hissediyordu ama yine de ruhunun içinde garip bir açlık hissediyordu.
Tanrım. Sakın bana bu bedenin tecavüze uğramak için gizli bir fetişi olduğunu söyleme.
Güvendiği sol eli Maeve ortaya çıktı ve Rowan o an için güvende olduğunu biliyordu. Maeve'in yaratığı temiz bir şekilde katletmesi onu hâlâ hayretler içinde bırakıyordu. Rowan daha önce de şiddet görmüştü ama böylesini değil. Neredeyse sanat gibiydi ve Maeve yetenekli bir ressamdı, yaptığı her hareket bir amaç taşıyordu ve hiçbir hareket boşa gitmiyordu, böyle biri olmak için ne kadar savaşmanız gerekirdi?
Eğer doğru hatırlıyorsa, Maeve'in tercih ettiği savaş aletleri Ağır Silahlardı. Soyunu bilmiyordu ama Maeve'in büyük bir gücü vardı ve Maeve'in her şeyini vermediğini biliyordu çünkü asıl kaygısı onu korumaktı.
Abomination'u öldürdüğünde, ruhundan bir parça aldı, İblisler kadar bol değildi ama spekülasyonlarından birini çözdü.
Ruh toplamanın faydasını elde etmeden önce öldürmesi gerekmiyordu, ancak bunun kaç ruh puanı alacağını ne kadar etkilediğini bilmiyordu, çünkü öldürülen Abomination'dan sadece üç ruh puanı toplamıştı.
Ancak, önümüzdeki bir saat içinde ölürse tüm spekülasyonları işe yaramayacaktı. Kaderin elleri hayatını manipüle ediyordu ve geliştirebileceği daha kolay bir kan hattı yoktu. İlkel Kayıt'ı çağırdı.
İsim: Rowan Kuranes
Yaş: 11/11
Güç: 1.7
Çeviklik: 0,9
Vücut Geliştirme 4.5
Ruh: 2,7
Sınıf: Hiçbiri
Başlık: Uçak yürüteç
Beceri: (Yok)
Pasif: Dili deşifre et (tamamlandı), Buzlu ruh (seviye 2)
Kayıtlar:
Ouroboros - seviye 0 [0/1000]
Ruh Ele Geçirici - seviye 0 [0/1000]
Ruh Noktası: 28.0777
Açıklama: İlahi Yem
Sahip olduğu cılız Ruh puanları ve bir sonraki seviyeye geçmek için bin puana ihtiyacı olduğu endişesi olmasaydı, İstatistiklerindeki büyümeye hayran kalacaktı.
İlkel Kayıt'tan gelen bilgilere göre, herhangi bir istatistikteki tek bir puan tüm insanların ortalamasını temsil ediyordu ve herhangi bir istatistikteki on puan Efsanevi'yi temsil ediyordu.
Hâlâ ölümlü durumda olmasına rağmen Anayasa'sının neredeyse efsanevi seviyenin yarısında olması ne anlama geliyordu? Hâlâ büyüyordu ve kemikleri artık bir metreden biraz daha uzundu, artık bir çocuk değildi. Bu yumurtanın içinde gelişmeye devam ederse, hala bir ölümlüyken istatistikleri Efsanevi seviyeyi aşabilir.
Primordial Keeper'lardan ne kadar nefret etse de, kan hatları olağanüstü, ruhu çoktan yeniden büyümüştü ve bu, kan hattını güçlendirmek için hiçbir şey yapmadan oldu. Keşke daha fazla zamanı olsaydı, sadece rahat bir hayat yaşamak basit bir şey olurdu ve istatistikleri sürekli artardı. Her şeye gücü yeten bir kan bağına sahip olmanın anlamı bu muydu?
Duyularını büyüyen vücudunda gezdirdi, sadece ikiz kalbi ve beyni oluşmuştu, geri kalan organları hala büyüyordu; kalbinin ve beyninin bile tam olarak gelişmediğini biliyordu.
Ouroboros soyunun gelmiş geçmiş en acınası üyesi olmalıydı, onlar için yüzyıllar saniyeler gibiydi ve yumurtasının içinde onlarca yıl geçirecek olsa bile yavaş yavaş büyümek için bir ölümlü olarak uzun bir yaşam süresinin avantajına sahip olmalıydı.
Meselenin özü de burada yatıyordu; yeni bedeni güçlü ve uzun ömürlü olabilirdi ama Ruhu tükenmişti. Her öldüğünde, yeniden dirilmesi için gereken yakıt ruhuydu ve ruhunu büyütmek için bulduğu tek yol durumunu değiştirmekti.
Tüm bunlar tek bir şeye yol açıyordu. Öldürmek zorundaydı. Bir Efsane olmak için kısa sürede sonsuz kan dökmesi gerekiyordu.
Ama bunu nasıl yapacaktı? Rowan düşündü, zihni yaklaşan ölümünü yenmek için farklı senaryolar üretti.
İlk olarak, yumurtanın içindeki kolay Stat büyümesinin avantajını kaybedebilecek olsa da ve tam olarak şekillenmemiş olsa da, dışarı çıkmalı ve ruhları toplamaya başlamalıydı.
Bu ona kıyaslanamaz bir zarar verebilirdi ama en azından yaşayabilirdi ve belki ileride hasarları onarabilirdi, zaman verildiğinde her şey mümkündü - tek eksiği buydu.
Maeve “yumurtanın” önünde belirdi. Biraz küçülmüş gibi görünüyordu. Kuyruğunu yutan bir yılan şeklindeki altın bir çizgi, gri yumurtanın üzerine bir dövme gibi işlenmişti. Altın dövme sanki nefes alıyormuş gibi parlayıp sönüyordu.
Rowan'ın etrafının farkında olup olmadığından, hatta onu duyup duymadığından bile habersizdi. Konuştu, “Efendim, bazı olumsuz gelişmeler oldu. Topraklarınız saldırı altında. Rahip Purdue'ya göre, bunun bir Abomination'un işi olduğuna inanıyor. Doğru söylüyor.”
Maeve durakladı ve şimdi altın ışıkla yanıp sönen yumurtaya baktı, ona devam etmesini söylüyor gibiydi, bu hipotezi test etmek için, “Usta, beni duyabiliyor musun?” dedi. Yumurta iki kez yanıp söndü. Heyecanlanan Maeve, rahibin anlattığı diğer hikâyeleri ve yaptığı düzenlemeyi anlatmaya başladı.
” Acaba sizi tatmin edecek mi?”
Yumurta bir süre hareketsiz kaldı ve sonra bir gurultu sesi ve alçak bir ses duydu, “Bu İğrençlik, sanırım Büyük Katliam efsanesindeki ile aynı.”
“Evet Üstat, uzak bir ihtimal ama belirli koşullar ve yerler benzer bir fenomenin meydana gelmesini tetikleyebilir.”
“Maeve, benim değişimim..... dönüşümüm yakıt gerektiriyor, öldürmem gerekiyor. Eğer bu İğrençlik efsanedekine benziyorsa yüzlerce bölünmüş bedene sahip olmalı. Bunlar benim için çok önemli. O İblis'i öldürme sebebim de bununla ilgili.”
“Küstahlığımı bağışlayın, Usta. Durumunuz savaş için uygun değil, bunun nasıl mümkün olduğunu anlamıyorum. Ayrıca, savaş formuna evrilmiş İğrençlikler olacağından şüphem yok, korkunç düşmanlar olurlar.”
“Anlıyorum Maeve, güven bana. Çiğneyebileceğimden fazlasını ısıracak kadar aptal değilim. En azından savaşa yakın bir yerde olmam gerekiyor.”
“Bunun akıllıca bir seçenek olduğunu sanmıyorum Üstat. Eğer bir öneride bulunacak olursam, insanları malikâneye getiriyoruz, İğrençlikler de kaçınılmaz olarak bizi takip edecektir. Her ne olursa olsun, öngörülebilir bir gelecekte yanınızdan ayrılmayacağım, ancak önce gizli bir tehlike olmadığından emin olmak için malikaneyi güvence altına almam gerekiyor. ”
“O zaman bu işi sana.... Oh, ve Maeve.”
“Evet, Efendim?”
“Dikkatli ol!”
Gülümsedi, “Sizin de onayınızla öyle olacağım.”
Rowan kararını vermişti ama önce daha önce topladığı Ruh puanlarını kullanmalı ve onları Ouroboros Kaydı'na aktarmalıydı. İlkel Kayıt'ı çağırdı ve Ouroboros kan hattını beslemeye başladı.
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı