Giriş
Nefes alamıyordu ve ölüyordu, ancak yeni vücudunun yapısı, ölümünün uzun süre devam etmesini sağlıyordu.
Ölmesi saatler alacaktı, ama en azından bir umut ışığı vardı. Yani, artık hareket edebiliyordu.
Her an ölebilirdi, ancak değerli bir ömrü kaybedecekti ve belki de dirilme şansını çoktan kullanmıştı.
Yeni ayrılık hali, bu varsayımları ondan uzaklaştırdı ve paniğe kapılmadı. Burada görmediği bir ipucu vardı, zihnini odakladı ve gözden kaçırdığı önemli bir ayrıntıyı fark etti.
Daha önce kabuğun içinde nefes almamıştı ve bir sorunu yoktu, bunun nedeni ne olabilirdi?
Nedenini bulması uzun sürmedi: Altın sıvı. Ruh noktasını Ouroboros'a ittiğinde, onun için daha fazla altın sıvı yaratmıştı. Bu, daha fazla ruh noktası olursa nefes almasının mümkün olacağı anlamına gelmiyor muydu?
Rowan, Primordial Record'u çağırdı ve yeni durumundan dolayı öfkeyle neredeyse çığlık attı.
Adı: Rowan Kuranes
Yaş: 11/11
Güç: 2,7
Çeviklik: 1,9
Dayanıklılık: 7,3
Ruh: 2,7
Sınıf: Yok
Unvan: Düzlem yürüyen
Beceri: (Yok)
Pasif: Dil çözme (tamamlandı), Buzlu ruh (seviye 2)
Kayıtlar
OUROBOROS [ATAVISM] - seviye 0 [28/2000]
SOUL SEIZER” seviye 0 [0/1000]
Ruh Puanı: .9998
Not: İlahi Yem
Rowan'ın siniri sakin mizacını bozdu ve neredeyse gökyüzüne bağırıyordu.
Sakin ol ve nefes al... nefes al. Olumsuzluklara odaklanma. İki katı Ruh Puanı gerektiğine bakma. Bin millik bir yolculuk kimin umurunda? İki bin mil yürüyebiliriz... Sadece nefes al.
Lord Are'nin tatlı poposu! Sorun yok, harika bir fikir, olağanüstü, ama biliyor musun Em, bunun bir sorunu var. Nefes alamıyorum!
Tamam, bilmiyorum, iç çekelim mi? Olumlu yanlarına bakmalıyız, tamam mı?
Olumlu yanları. Olumlu yanları. Evet. Onlara bakabiliriz. Deliriyorum galiba, buradaki tüm bu “biz işleri” yüzünden.
Aklını kaybetmemek için ne gerekiyorsa yap, evlat. Sakin ol ve durumunu değerlendir.
Tamam. Bunu yapabilirdi.
Akciğerlerindeki ağrı, uyuşukluğa geçmeden önce iki saat veya daha fazla zamanı olduğunu gösteriyordu.
Zamanı akıllıca kullanmak adına, panik içinde kaçırdığım şeyleri bir görelim. İstatistiklerinin artışını gördü ve bunun nasıl işlediğini anlaması uzun sürmedi, ancak daha fazla deney yapması gerekiyordu ki, çıkarımlarının yanlış olup olmadığını kanıtlayabilsin.
Ouroboros'a yirmi sekiz ruh puanı aktardı ve bunun karşılığında Anayasa'da tam olarak 2,8 puanlık bir artış elde etti. Bunu anlamak için dahi olmaya gerek yoktu, Ouroboros'ta her on puan, Anayasa'da bir puanlık artış sağlıyordu. Bunun ileride ne anlama gelebileceği korkutucuydu. Gücü ve Çevikliği birer puan arttı, Ouroboros'ta her yirmi puanlık artışın bu özelliklerde bir puanlık artış sağladığını tahmin etti.
Kan bağı değişmişti ve yanında yeni bir önek vardı: Atavizm. Anlamı hakkında bir açıklama yoktu, ama efsanevi olmak için ihtiyaç duyduğu ruh puanı miktarını artırmıştı.
Sonunda, bilincini kurcalayan son değerli ipucu ortaya çıktı. Ruh puanları. 0,9999'a ulaşıp sonunda 1'e dönmesini boş boş izledi.
Ruh Avcısı pasif olarak Ruh Parçaları topluyordu ve görünüşe göre çatışma bölgesindeyken toplama kapasitesi artıyordu. Bunun üzerinde fazla düşünmedi ve tek puanı Ouroboros'a aktardı ve gergin bir bekleyişe geçti. Kısa süre sonra, deriye yapışık kabuktan altın rengi bir sıvı sızmaya başladı ve vücuduna emildi.
Altın sıvı, zihnini berraklaştırdı ve ciğerlerine tatlı bir rahatlama getirdi, neredeyse ağlayacaktı. Basınç artmaya başladı, ama uzak bir baskıydı, boğulma hissini tekrar hissetmeye başlamasına on dakika kadar vardı.
Harika. Demek o altın sıvı benim amniyotik sıvım ve onsuz ben bir ölü doğuyum.
“En azından artık hareket edebiliyordu,” diye düşündü kendi kendine, yerden kalkarken, ruhsal algısı artık gözleri gibi işlev görerek vücudunu gösteriyordu.
Bu perspektiften kendini gördüğünde ilk fark ettiği şey, büyümüş olduğuydu, sırık gibi bir genç vücudu vardı, ama boyu şimdi 1,57 metreydi. Omuzları biraz genişti ve oldukça zayıf ve narin görünüyordu.
Diğeri ise kabuğuydu, gri ve pürüzsüzdü ve göğsünü çevreleyen, kuyruğunu yutan bir yılanı andıran altın rengi bir dövme vardı. Bunun hemen altında, ilk dövmenin tam bir kopyası olan ikinci bir dövme vardı. Zar zor görebiliyordu, ama oradaydı.
Algısı bir sarsıntıyla kafasına geri döndü ve onu bir kez daha karanlıkta bıraktı. Görüşünün ruhuna bağlı olduğu anlaşılıyordu, bunu en son kullandığında sadece birkaç saniye sürmüştü. Kafasında hızla yeniden toplanan bir tür soğuk aura hissediyordu, belki otuz saniye içinde yeniden dolacak ve o zaman beş dakika daha görebilecekti.
Böylece sakin karanlıkta plan yapmaya başladı, dört dakika boyunca heykel gibi hareketsiz durdu ve sonra harekete geçti.
İlk gittiği yer raflarıydı. Çalışmaları sırasında çeşitli zehirler ve zehirli maddeler toplamıştı ve topladığı en tehlikeli madde, çok dikkatli bir şekilde sakladığı küçük kırmızı bir kutunun içindeydi.
Kutu taşıması kolay ve hantal değildi. Güçlü ipek benzeri ipler buldu ve kutuyu beline asmak için bir kayış yaptı.
Sonra odanın ortasına, İblis kurdu öldürmek için kullandığı kutsal silahın bulunduğu yere yürüdü, silahı aldı ve sahip olduğu en güçlü silahla kabuğunu kesmeye çalıştı, ama başaramadı. Kutsal Silah'ın bıçağı kaydı ve bir çizik bile bırakmadı.
Sonra kıyafet bulması gerekiyordu, ama kapının yanında düzgünce katlanmış kıyafetler ve ayakkabılar gördüğünde durakladı, muhtemelen Maeve tarafından saklanmıştı. Her şeyi düşünüyordu.
Giysileri giymesi uzun sürmedi ve kendini bir moda evindeki manken gibi hissetti. İç çamaşırları çok kaliteli olmalıydı, ama bunu hissedemiyordu. Biraz küçük olan siyah pantolonları giydi, ama yine de ona tam uyuyordu. Belki de büyüyeceğini tahmin etmişti, ama miktarı az tahmin etmişti.
Maeve'nin verdiği bornoz siyah renkteydi ve kenarlarında mor astar vardı. Bornozu giymek için kırmızı kutuyu yere bırakmak zorunda kaldı, ama neyse ki bornozun kapüşonu vardı. Ayakkabıları giyip kapıya doğru yürüdü, orada durdu ve iki saniye sonra karanlığa düştü.
Otuz saniye sonra görüşü geri geldi ve merdivenlerden aşağı koştu. Yolda, bu beş dakikalık görüş süresinde neler yapabileceğini denemeye başladı.
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı