Giriş
##Sabah olmuştu.Kate uyanıp kendine bir kahvaltı hazırlamak istedi.Dolabı açıp baktığında dolapta çok az yiyecek kaldığını kalanların çoğunun da bozulmuş olduğunu gördü.Dışarı çıkıp eve birşeyler almaya karar verdi.Üniversiteye gidince harcamak için biriktirdiği paradan bir miktar yanına alıp markete doğru yola çıktı.Babasıyla görüşeceği için içinde anlam veremediği bir heyecan vardı.##
##Siteden çıkıp hemen caddenin karşısındaki markete girip ihtiyacı olanları aldıktan sonra dönüş yolunu tuttu.Geldiği yolu dönüp siteye girdi.Eve doğru yürürken arkasından ayak sesleri gelmeye başladı.Kafasını tam çevirmeden arkasına baktı. Kapüşonuyla suratını kapatmış 1.80 boylarında bir adam arkasında ayaklarını yere sürte sürte yürüyordu.Kate eve yaklaşırken ayak sesleri de gitgide Kate’e yaklaşıyordu.Kate tekrardan kafasını çevirmeden arkasına baktı.Arkasındaki adam ona 2 metreden daha yakındı.Birazcık tırmıştı, hızlanmaya karar verdi.Arkasındaki ayak sesleride onunla beraber hızlanıyordu.Kate iyice endişelenmişti.Bir anda arkasından bir ses:
-Eee…bakar mısın?
Peşindeki adam kapüşonunu indirmiş bir şekilde karşısındaydı.Bu yan komşu Vincent idi.
-Aa Vincent,nasılsın?
-Teşekkür ederim,ben…sadece geçen gün ki olay için özür dilemek istemiştim de.
-Sorun yok,çokta büyütülcek bir şey değil.
Kate her ne kadar Vincent’a böyle demiş olsa da konuşma sırasında Vincent’a içinden küfürler ediyordu.
-Yani beni yanlış anlamanı istemem o an pek kendimde değildim ve böyle bir şey yaptım kusura bakma.
-Seni anlıyorum dediğim gibi sorun yok.
Konuşma olurken Vincent’in evine kadar gelmişlerdi.
-O halde görüşmek üzere ben gideyim.
-Görüşmek üzere…orospu evladı.(Vincent’a arkasını döndükten sonra.)
##Kate eve girdi ve kendine bir sandviç hazırladı babasıyla olan buluşmaya üç saat kalmıştı.Biraz televizyon izledikten sonra saat 13:00 olunca artık daha fazla bekleyemedi ve erkenden giyinip parka gitmeye karar verdi.Parka gittiğinde saat 13:20 idi.Parkta bir banka oturup beklemeye başladı.O bekleme o bekleme…saat 14:30 olmuştu,buluşma saatini yarım saat geçmişti ama gelen giden yoktu.##
“Ah ne kadar aptalım.Bir tane veledin verdiği kağıda inanıpta burada babamı bekliyorum.”
##Kate dönüş yolunu tutmuştu.Parktan çıkıp tam karşıya geçicekken bir anda yandaki telefon kulübesindeki telefon çalmaya başladı.Kate etrafa bakındı.Ne içerde ne de yakınlarda kimse yoktu.Kate bir umutla telefonu açtı.##
-Alo!
-Alo Baba
…
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı