Giriş
Banyoda uzun süre ıslandıktan sonra aynayı çıkardım, kendime baktım ve bakakaldım. Bu noktaya kadar sağa sola şaşırmaya alışmış olmalıydım ama alışmamıştım. Daha da genç görünüyordum - yirmili yaşlarımın ortalarında görünüyordum, ama her zaman yaşıtlarımdan çok daha genç göründüğüm için, en fazla yirmi yaşında görünüyordum. Gözlerim ve saçlarım da değişiyordu. Her zaman benzersiz bir göz rengim vardı, mor alt tonları olan açık gri, ama şimdi mor çok daha canlı ve belirgindi. Saçlarım açık sarı, neredeyse ağarmış gibiydi ama şimdi sarıdan çok gümüşe yakın görünüyordu.
Tıraş olduktan sonra cildime daha yakından baktım; her zamankinden daha pürüzsüz görünüyordu. Bazı sivilce izlerim vardı ama artık yok olmuşlardı. Vücudumun değişen tüm kısımlarına özel bir vurgu yaparak teşhis koydum, ama her şey iyiydi - iyiden de iyiydi. Genç ve sağlıklı bir erkektim. Bir boy aynası çıkardım, soyundum ve vücuduma baktım; değişiklikler orada da devam ediyordu. Eskiden karımın makarna bebeğim dediği hafif bir göbeğim vardı; şimdi ise karın kaslarım vardı. Bir vücut geliştirmeci gibi büyük ya da belirgin değildi; hala zayıftım ama kaslarım belirginleşmişti, omuzlarım daha genişti, kollarımda ve bacaklarımda kas belirginliği vardı ve biraz daha uzun olduğumu düşünüyordum ama emin değildim. Ölçüm bandı getirmemiştim, bu bir dikkatsizlikti. Vücudumda hâlâ neredeyse hiç kıl yoktu, her şeye sahip olamazsınız.
Tüm bu değişiklikleri düşünerek uyudum. Bunu mana mı yapıyor, istatistikler mi, yoksa ne?
Sabah, yulaf ezmesine benzeyen güzel bir kahvaltı yaptım, kaldığım süre boyunca verdiği hizmet için hancıya teşekkür ettim ve bahşiş olarak üç bakır verdim. Teşekkür edip parayı geri çevirdiğimde şaşkın şaşkın baktı. Ona bahşiş kavramını açıklamak zorunda kaldım. "Siz adalılar paranızı istemeden verdiğinize göre zengin olmalısınız" dedi. Güldüm ve ona sadece olağanüstü hizmet için hak eden insanlara bahşiş verildiğini söyledim; memnun görünüyordu ve bahşişi aldı. Ayrıca bozduracak başka "zengin bakırım" olup olmadığını sordu, olduğunu teyit ettikten sonra on altın ve kırk gümüş daha çıkardı, ben de ona içinde bakır olan yirmi sekiz kese verdim.
İlk beş keseyi saydıktan sonra geri kalanını aldı ve keseleri kısa süre içinde iade edeceğini söyledi. Ona keseleri saklamasını söylemeye çalıştım, ama "Bu deri keseler çok süslü görünüyor; onları çok paraya satabilirsin" diyerek bunu duymak istemedi. Ona bunların hakiki deri değil PU deri olduğunu nasıl açıklayacağımı bilemedim ve öylece bıraktım.
Dışarıda bisikletimi çıkardım, römorku bağladım, Stretch atladı ve jurberlerin bulunduğu yere doğru yola çıktık. Bölgeye ulaşmam beş saat sürdü, bu yüzden onları aramadan önce öğle yemeği yedik. Stretch on iki hamburger yedi ve daha da yiyebilirmiş gibi görünüyordu. Ona baktım, gerçekten baktım ve onun da değiştiğini gördüm. Boyu uzamıştı; daha önce gövdesi uyluğumun ortasına ulaşıyordu, şimdi ise leğen kemiğime ulaşıyordu. Daha tıknazdı ve daha az "gergin" görünüyordu, patileri daha büyük görünüyordu ve eskiden beyaz, gri ve siyahla karışık olan kürkü, açık ve koyu gri tonları arasında daha yumuşak geçişlere ve daha açık beyaz bir göbeğe sahipti. Ona teşhis koydum ve vücudu en iyi durumdaydı.
Onu teşhis ettim:
Yetişkin Bushland Köpeği
Uyanışa doğru ilerleme %34
Boynunu kaşıdım ve "Değişiyoruz, değil mi dostum?" dedim. Kuyruğunu öfkeyle salladı ve yüzümün her tarafına salyalarını akıttı.
Yemekten sonra dar bir kot pantolon ve bacaklarımı korumak için üstüne bol, kalın bir deri pantolon, kalın bir flanel gömlek ve deri zırhlı bir motosiklet ceketi giydim. Hemen terlemeye başladım ve eriyormuş gibi hissettim ama ısırılmaktan iyidir. Her ihtimale karşı tam yüz motosiklet kaskımı taktım ve asamı çağırdım. Stretch bana tuhaf bir bakış attı ve başını salladı - bunu hayal etmemiştim; başını çok yargılayıcı bir şekilde salladı. Durduğum yerden gözlerini göremiyordum ama gözlerini sertçe devirdiği hissine kapıldım.
Jüri üyelerini aramaya başladık. Beş dakika sonra Stretch hırlamaya başladı ve onları bulduğumuzu anladım. Hırladığı yöne baktım ve onu takip ettim. Daha önce olduğu gibi, jüri üyesi üzerime atladı ve beni ısırmaya çalıştı; asamla kafatasını ezdim. Bir başkası üzerime atladı, sonra bir başkası ve bir başkası. Birden etrafım yirmiden fazla jüri üyesi tarafından sarıldı. Hızlı ve hırçındılar ve bazıları bacaklarımı ısırmayı başardı ama hasar kötü değildi. Daha çok derin çizikler gibiydi. Onlara asamla vurmaya devam ettim ve onları bertaraf etmek kolay oldu; sert değillerdi, sadece hızlı, ısırgan ve sinir bozucuydular. Stretch birkaçının icabına baktı ama tepkilerine bakılırsa birkaç kez ısırıldı.
Sonunda hiç canlı jüri kalmamıştı. Hemen Stretch'in yanına gittim, onu iyileştirdim ve temizledim. Kuyruğunu sallıyordu ve halinden memnun görünüyordu. Sayıların nasıl çalıştığını anlamak için sağlığımı kontrol ettim ama pek aydınlatıcı olmadı. Bacaklarım ağrıyordu ve kanamam olduğunu hissediyordum ama rakamlar 2980/3000'i gösteriyordu. Hiçbir anlam ifade etmiyordu - yeni olan başka ne var ki?
Yüzümü buruşturdum, iç çektim ve başımı salladım. Bir zamanlar Dünya'da biniciyi iyileştirmek için kullandığım ve o zamandan beri unuttuğum mana dart büyüsü vardı. Onları dışarı çekmeli ve uzaktan vurmalıydım. LitRPG kitaplarında büyücülerin topçu olduğunu bile okumuştum. O kitaplardan edindiğim tüm fikirlerin bir listesini yapmalı ve onları uygulamaya çalışmalıyım. Buna "araştırma" diyorsam ama öğrendiklerimi hiç kullanmıyorsam, ne anlamı var ki?
Soyundum, bacaklarımı iyileştirdim, kendimi ve kıyafetlerimi temizledim ve onları inceledim. Deri pantolonun birçok yerinde küçük yırtıklar vardı ama kot pantolonda sadece küçük delikler vardı. Bunu düzeltmem gerekecek. Aklıma bir fikir geldi: Beceriler ve Büyüler listesine baktım ve Mend büyüsünü buldum. Kısa bir süre düşündükten sonra satın aldım-48 yetenek puanım kalmıştı; o konuda hâlâ iyiydim.
Kırmızı nokta sanki zıplıyormuş gibi hızla yanıp sönüyor ve "Beni kontrol et!" diye bağırıyordu. Beni kontrol et!" diye bağırıyordu, ben de giyindikten sonra kontrol ettim.
Seviye 1 Jurber mağlup edildi
Seviye 1 Jurber mağlup edildi
Seviye 1 Jurber mağlup edildi
Seviye 1 Jurber mağlup edildi
Seviye 1 Jurber mağlup edildi
Seviye 1 Jurber mağlup edildi ...
Tabii ki başka bir bilgi yoktu. Ne bekliyordum ki?
İlk jüri üyesine yaklaştım, teşhis koydum ve BÜYÜK bir sürprizle karşılaştım.
Şaşırdığıma bile şaşırmadım - bu gerçeğe alışmaya başlamıştım. Yoksa Güç statüm sonunda devreye mi giriyor?
Jüri üyesi gerçek bir hayvan ya da yaratık değildi. Bir tür anatomiye sahipti ama çoğunlukla kirli manadan yapılmıştı ve hızla dağılıyordu. Parçalandığını ve havaya dağıldığını "görebiliyordum". Hızlı düşündüm - onu "geleneksel" yolla yağmalamanın bir anlamı yoktu - asla işe yaramayacaktı, bu yüzden manamı ona değil, bir balon gibi etrafına yönlendirdim ve sıkıştırmaya başladım. Zihnimi bölümlere ayırdım ve ikinci yarısıyla bir "ruh sikkesi" hayal etmeye çalıştım. Sıkıştırmaya, sıkıştırmaya ve manadan yapılmış bir madeni para fikrini tutmaya devam ettim. Kendi üzerine katlanmış gibi hissedene kadar basınçla daha da küçüldü. Zihnim titreyene kadar daha da sıkıştırdım ve daha fazla sıkıştıramayacağımı hissettim. Onu serbest bıraktım ve yere küçük yeşil-gri bir kristal düştü. Onu analiz ettim:
Düşük kalite
Kararsız
Teşhis etmeye çalıştım ama yapamadım; güçlü bir direnç hissettim. Bunun yerine, manasını algıladım ve neden "kirli" ve "dengesiz" olduğunu hemen anladım. Mana kirliydi; "jurber formundan" bile daha kirli hissediliyordu. Ve hızla parçalanıyordu; yaptığım şey dağılmayı hızlandırdı.
Bir sonraki jurber'a koştum ve işlemi tekrarladım, ama bu sefer zihnimi üç parçaya böldüm: Biri manayı sarmak ve sıkıştırmak için, biri mana kristalinin resmini tutmak için - bozuk para fikrinden vazgeçtim, işe yaramayacağını biliyordum - ve biri de mana üzerinde Arındırma yapmak için. Daha zorlayıcıydı ve başım ağrımaya başlamıştı ama kristali elde edene kadar ısrar ettim. Onu analiz etmeden önce tekrar manaya sardım ve dağılmasını durdurmak için etrafında bir kabuk oluşturmaya çalıştım. İçine mana ekleyebileceğimi hissettim, bu yüzden kristalin içine "dolu" hissedene kadar temizleme ve dengeleme niyetiyle mana ekledim ve daha fazla ekleyemedim.
Kırmızı noktam yanıp sönüyordu, yaşasın!
Yine, bir Büyü veya Beceri değil, ama öğrenilmiş. Neden?
Bu hiç adil değil! Ben bir büyü istiyorum - tek kullanımlık bir anlaşma! "Ganimet" diye düşünmek ve havalı şeyler almak istiyorum!
Birkaç dakika zihnimi yorduktan sonra kristali tanımladım.
Orta kalite
En azından bir ilerlemeydi.
Şimdi başka bir şey denedim; beş jüri üyesinden oluşan bir tümsek oluşturdum ve işlemi tekrarladım. Bu daha da zorlayıcıydı ve çok daha fazla konsantrasyon gerektiriyordu ama başardım. Tanımladım:
Orta kalite
Tek fark, ilk kristaller bezelye büyüklüğündeydi ama bu bir üzüm büyüklüğündeydi.
Yarı dağılmış jurberlerden daha büyük bir yığın oluşturdum ve tekrar başladım, ama hemen başımın döndüğünü hissettim. Manamı kontrol ettim: 45/4200.
Bir gün için iyi bir ilerleme kaydettiğime karar verdim ve kamp kurmaya gittim.
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı