Giriş
Manamı tamamen yenilemek için iki gün kalmaya karar verdim. İlk geceyi eski jurber yuvasının yakınında geçirdik, ancak ertesi gün bizi yakındaki dinlenme durağına taşıdım. Kütük sandalyeleri ve kütük masaları sevdim. Burası karavanla gittiğimiz ilk mola yerine benziyordu ama yoldan biraz daha uzakta ve bazı ağaçlar tarafından gizlenmişti. İlk günü daha hızlı yenilenmek için tam konsantrasyonla mana soluyarak geçirdim ve havada çok daha fazla mana olduğunu fark ettim. Bunun jurberlerden salınan manadan mı yoksa bu özel yerin daha iyi olmasından mı kaynaklandığını bilmiyordum. Her iki durumda da, ilk günün akşamında manam 2680/4200 idi.
Bize akşam yemeği hazırladıktan sonra gitarımı çıkardım ve çalmaya başladım. Kısa bir süre sonra toynak sesleri ve bir at arabası sesi duydum. Ayağa kalktım ve dört at tarafından çekilen büyük, süslü bir araba ve süslü üniformalar giymiş altı biniciden oluşan bir eskort gördüm.
Olamaz, daha fazla soylu!
Kampı hızla terk etmeye başladım, ama sonra acılı bir çığlık ve çılgınca bağırışlar duydum, bu yüzden araştırmaya gittim. İki adam sedyede ağlayan hamile bir kadını taşıyordu ve kadının yanındaki genç bir adam herkese çılgınca bağırıyordu ve bayılacak gibi görünüyordu. Adama yaklaştım, tokalaşmak için elimi uzattım ve “Merhaba, benim adım John ve ben bir şifacıyım. Yardıma ihtiyacınız var mı?”
“Kutsanmış Yol Gösterici Ruhlar, evet! Karım çok erken doğum yapıyor ve kanaması var.”
“Ona yardım edeceğim. Endişelenme, nefes al.”
Anneye teşhis koydum, durumu pek iyi değildi. Bebek prematüreydi ve sıkıntı içindeydi, anne de çok kan kaybediyordu. Ona ve kocasına, bebeği kurtarmak için onu kesip açmam gerektiğini söyledim. Bu sefer, bunu hissetmeyeceğini ve bilincinin kapalı olacağını söylemeyi unutmadım. Kabul ettiler.
Hemen en büyük piknik masamı çağırdım, üzerini plastik bir örtü ve normal bir çarşafla kapattım ve kocasından onu soymama ve masaya taşımama yardım etmesini istedim. Korumalar yüzünden soyunma kısmından pek memnun değildi. İki kitaplığımı çağırdım ve onları bir bölme olarak koydum, o da rahatladı ve onu soymama ve masaya yatırmama yardım etti.
Her şeye Temizle ve Arındır büyüsü yaptım, ona Anestezi uyguladım, rahimdeki kanamayı durdurdum ve sezaryene başladım. Onu kesip açtım, kanı aldım, bebeği çıkardım ve teşhis koydum. Solunum sisteminde bir sorun vardı; ona üç iyileştirici dalga gönderdim ve daha iyiydi ama hala gelişmemişti. Ağlamaya başlayana kadar sırtını ovdum, göbek kordonunun titreşiminin durduğunu gördüm, bağladım ve kestim. Ona Temizle ve Arındır büyüsü yaptım, yumuşak bir havluya sardım ve bayılacakmış gibi görünen babasına verdim. “Bayılacak gibi hissedersen bana söyle.” Her ihtimale karşı, ona Yaşam Gücünü Güçlendir büyüsü yaptım. Biraz daha canlı görünüyordu.
Anneye geri döndüm, tekrar teşhis koydum, kanamayı durdurdum, plasentayı çıkardım ve ellerimle kesiği kapatarak onu iyileştirdim. Ayrıca her ihtimale karşı Yaşam Gücünü Güçlendir ve iki İyileştirme Dokunuşu daha yaptım ve Anesteziyi durdurdum. Uyumaya devam etti ve ben de onu kendi haline bıraktım.
Bebeğin yanına döndüm, onu kontrol ettim ve daha iyi olduğunu gördüm. Ancak onca iyileşmeden sonra beslenmeye ihtiyacı vardı. Tabii ki bebek maması getirmemiştim; neden getireyim ki? Bu yüzden anneyi uyandırmak ve bebeğini beslemesini söylemek zorunda kaldım. Anne de susuz ve açlıktan ölmek üzereydi. Bu yüzden ona bebeği beslemesini ve kocasının da onu besleyeceğini söyledim; bana şaşkın bir bakış attı ama itiraz etmedi.
Ona bir şişe su verdim ve hepsini içmesini söyledim. Bitirdikten sonra bir tane daha isteyip istemediğini sordum, başıyla onayladı. Bir tane daha verdim; onu da bitirdi ve iyi olduğunu söyledi. Izgara somon ve sebze içeren bir paket servis kutusu çıkardım - B12'ye ihtiyacı vardı - ve kocasına onu beslemesini söyledim. Kendi kendine beslenebileceğini savunmaya çalıştı, ancak iyileşmenin vücuttan çok fazla besin aldığını, bu nedenle kendisinin ve bebeğinin iyileşme sürecini tamamlamak için ŞİMDİ yiyeceğe ihtiyacı olduğunu açıkladım. Tartışmayı bıraktı ve kocası onu beslemek konusunda daha hevesli görünüyordu.
Orada durup evdeki tabloya baktım. Kadın bebeğini emziriyor, kocası onu besliyor ve ona ne kadar harika olduğunu ve kızlarının ne kadar güzel olduğunu söylüyordu. Ve kalbimde güçlü bir sızı hissettim. Ben ve Sophi kariyerlerimize odaklanmak için erken yaşta çocuk sahibi olmamaya karar vermiştik ama sonra Sophi hastalandı ve bu bir seçenek olmaktan çıktı. Bu biz olabilirdik - çocuklarıyla ilk anlarının tadını çıkaran mutlu yeni ebeveynler. Onu çok özlüyordum ama giderek kolaylaşıyordu. Belki ölümünün üzerinden neredeyse bir buçuk yıl geçtiği için, belki de bunu kabullenmeye başladığım için, bilemiyorum ama kederden ya da özlemden boğulmuyordum, sadece melankoliktim.
Anne ve bebek doyurulduktan sonra anneye adını sordum, Domenica ve babanın adı Aurustine. Sıradan soylular olmadıkları ortaya çıktı; kadın bir prenses, Mara kralının kızı ve adam da Somer'in veliahtıydı. Ailesinin yanına gidiyorlardı, böylece bebeğini orada doğurabilecek ve annesiyle birlikte birkaç ay orada kalabilecekti. Kanaması ve erken doğumu yarı yolda gerçekleşmiş ve ben onlara yaklaşana kadar ne yapacaklarından emin değillermiş. Bana teşekkür etmeyi bırakmadılar ve “en değerli misafir gibi muamele görmem” için beni her iki krallığa da davet ettiler. Onlara teşekkür ettim ve ziyaret edebileceğimi söyledim.
Şansımın talihli karşılaşmalar hakkında bir şeyler söylediğini hatırladım ve kontrol ettim.
Bu niteliğin fiziksel veya zihinsel yönleri yoktur.
Şans; şansı, kaderi ve alın yazısını etkiler.
Şans, talih, refah, başarı ve tesadüfi olaylara veya koşullara götüren görünmez rehberliktir.
Şans aynı zamanda tehlikenin içsel uyarısıdır, bir yere gitmemeyi veya bir şey yapmamayı bilmektir.
Şans, sizi daha iyi bir varoluşa götüren yol gösterici eldir.
Sanırım şansımı yükseltmek şanslıydı - özellikle de onlar için. Kötü şakamdan dolayı utandım ama yine de kıs kıs güldüm.
Onlar “Ameliyat odamdan” ayrıldıktan sonra her şeyi temizledim, arındırdım ve depoladım. Bu gece mola yerinde kalmayı planlıyordum ama şimdi tecavüz ettiğimi hissediyordum, bu yüzden onlara veda etmeye ve anne ile bebeği son bir kez kontrol etmeye gittim. Domenica'yı kontrol ettim, iyiydi, sadece yorgundu. Ona son bir şifa ve güçlendirme uyguladım ve bebeği kontrol ettim. Çok daha iyiydi ve solunum sistemi daha iyi durumdaydı - sadece iyileşmekle kalmadı; gelişti ve prematüre değil normal bir bebek gibi neredeyse tamamen normaldi. Özellikle de bu mucizeden sorumlu olan fantastik Yaşam Gücünü Güçlendirme büyüsü beni çok memnun etmişti.
Aurustine bana defalarca teşekkür etti ve bana yüklü bir kese altın verdi. Benim için bir zevk olduğunu söyleyerek reddetmeye çalıştım ama o ısrar etti. Sonunda kabul ettim ve altını aldım. Bir doktor olarak hizmetlerim için para almakla ilgili bir sorunum yoktu ama büyülü şifa nedense farklı hissettiriyordu.
Bu düşünceyi incelemem ve nedenini görmem gerekiyor; verilen değerli bir hizmet için ödeme almamak için hiçbir neden yok.
Onlara veda ettim, olayın çoğunda uyuyan Stretch'i aradım, bisikletimi ve römorkumu çıkardım ve sürmeye devam etmeye karar verdim. Yorgun değildim ve iki ay, özellikle de büyük olanı, bana gece sürüşü için yeterli ışık veriyordu.
Yola çıkmadan önce sürekli yanıp sönen kırmızı ışığımı kontrol ettim.
+3 zeka, +3 bilgelik, +2 canlılık, +3 serbest puan
Sınıf: Şifacı Seviye 7
Mevcut stat puanları: 3
Şanslı karşılaşmaya bir övgü olarak, ücretsiz istatistik puanlarını Şans'a eklemeye karar verdim.
Ücretsiz puanları eklediğimde kırmızı ışık tekrar yanıp sönmeye başladı.
Şans 20 veya Üstü
Artık ne yönde seyahat edeceğinizi bilmek için Şansınızı aktif olarak devreye sokabilirsiniz.
Neden sürekli şaşırıyorum?
Okuduğum bazı kitaplarda, istatistiklerle bazı sayılara ulaşıldığında bir sıçrama oluyordu, ancak 44 Bilgelik veya 37 Zeka ve Canlılık gibi bazı yüksek sayılarım vardı ve özel bir etki falan yoktu. Şans neden farklıydı?
Bu sistemi anlamıyorum!
Bir kitapta ya da başka bir kitapta okuduğum bazı şeylere yeterince benziyor ve tanıdık geliyordu, ancak küçük farklılık noktaları beni şaşırtmaya devam etti. Okuduklarıma dayanarak bir şeylerin şu ya da bu şekilde olmasını beklemeyi bırakmalı ve kişisel sistemimin inceliklerini bulmalıyım. Bir kullanım kılavuzu ile birlikte gelmeli; bu şekilde bir sistem çalıştırılamaz. Bana yöneltilmiş bir azarlama hissettim. Evet, evet, hemen sinirlenme. Sadece düşünüyordum. İznim var, değil mi?
Eğlendiğimi hissettim.
Biliyor musun, tüm bu olanlardan şaşırmak için bile çok yoruldum.
Bisikletime bindim ve pedal çevirmeye başladım.
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı