Giriş
**2. Bölüm
*GÜNÜN İLK IŞIKLARI*
**İç Mekan - Cinayet Masası - Sabah**
Ahmet, cesedin başında dikkatle inceleme yapmaktadır. Komiser Sarp, bir köşede not alırken Ahmet’in hareketlerini izlemektedir. Ahmet, cesedi incelerken dili sürçer.
**Ahmet**
(gergin, dili sürçerek)
“Bu… bu durumda… kurbanın… ölüm şekli… yani…”
**Komiser Sarp**
(alaycı bir şekilde, gülümseyerek)
“Ahmet, dilin biraz dolanıyor gibi. Sanırım korkudan kekeme oldun.”
Sarp, bir kahkaha patlatır. Ahmet, bu alaycı tavra karşı kendini kötü hisseder, ancak bunu belli etmemek için derin bir nefes alır.
**Komiser Sarp**
“Çalışmalarınız hakkında ne düşünüyorsunuz? Özellikle kurbanın kimliği hakkında bir şeyler söyleyebilir misiniz?”
**Ahmet**
(dikkatini toplayarak)
“Görünüşe göre kurbanın tanıdık birisi olduğunu düşünüyorum. Bir miktar tedirginlik hissettiriyor, çünkü bu kişi… daha önce gördüğümüz birine benziyor.”
**Komiser Sarp**
“Bu durumda, ne tür bir bilgiye ulaşabiliriz? Detaylar önemli olabilir.”
**Ahmet**
“Bir iz bulamadım. Ancak… kurbanın üzerinde bazı izler var, bunlar özenle incelenmeli.”
Dedektiflerden biri, yanlarına yaklaşır ve Ahmet’in dikkatini çeker.
**Dedektif**
“Ahmet, bu cesede dair bazı notlar aldık. Bir hipotez oluşturabiliyor musun?”
**Ahmet**
(gergin bir şekilde)
“Bunu net bir şekilde söylemek zor, ancak… cesetteki bazı izler ve kan örnekleri… bu cinayetlerin bir bağlam içinde değerlendirilmesi gerekebilir.”
**Dedektif**
“Anladım. Biz de araştırmamızı yapacağız. Bilgilerin için teşekkürler.”
Ahmet, konuşmaların ardından işini bitirir ve öğle arası için bir pizzacıya gitmek üzere yola çıkar.
---
*İç Mekan - Pizza Dükkanı - Öğle*
Ahmet, pizzayı paket olarak alır ve arabasına doğru yönelir. Yüzü asık ve düşüncelidir. Arabada, hedefi olan Bekir’i düşünür.
**Ahmet**
(kendi kendine, kararlı bir şekilde)
“Şimdi sıra Bekir’de. Bu adam rüşvet alıyor. Artık onun da işi bitecek. Planımı hayata geçireceğim.”
Ahmet, pizzayı yerken heyecanla planını detaylandırır.
**Ahmet**
(kendi kendine, sevinçle)
“Yarın Bekir’in evine gidip, güvenlik önlemlerini inceleyeceğim. Sonra planımı uygulayacağım. Kimse bana engel olamaz.”
---
*İç Mekan - Karakol - Ertesi Gün*
Ahmet, karakolda Cem ve Altay’ı yan yana görür. Cem, Ahmet’in yanına gelir ve alaycı bir şekilde konuşur.
**Cem**
“Ahmet, olay yerinde korkudan kekeme mi oldun? Hahaha! Korkudan titriyor gibisin.”
Altay da Cem’in yanında gülümseyerek destek verir. Ahmet, olayı büyütmemek için sakin kalmaya çalışır.
**Ahmet**
(sakin ama sinirli bir şekilde)
“Görüşlerim bu kadar basit değil. Olayların detayları hakkında konuşmak istemiyorum.”
**Cem**
“Bence çok da önemli değil. Bir şekilde işin iç yüzü hakkında bilgi edinebiliriz.”
**Ahmet**
“Bu işin ciddiyetini anlamak zor olabilir, ama ben kendi işime odaklanıyorum.”
**Cem**
“Belki de babanın rüyaları hakkında konuşmayı unuttun. Ne dersin?”
Ahmet, Cem’in babasıyla ilgili yorumlarına sinirlenir ve ona sert bir yumruk atar. Cem yere düşer, hemen kalkar.
**Altay**
“Yeter, Cem! Bu kadar yeter!”
Komiser Sarp gelir ve Ahmet’e sert bir şekilde bağırır.
**Komiser Sarp**
“Ahmet, bu şekilde davranamazsın. Bu tür davranışlar kabul edilemez. Hemen sakinleş ve işine odaklan!”
Ahmet, sinirle tuvalete gider. Tuvalet kapısında tanımadığı bir kız vardır.
**Buğlem**
“Merhaba, ben Buğlem. Özür dilerim, seni rahatsız ettiğimi biliyorum ama… konuşmak istedim.”
**Ahmet**
(hoş bir tebessümle)
“Merhaba, Buğlem. Ben de Ahmet. Tanıştığımıza memnun oldum. Ne konuda konuşmak istiyorsun?”
**Buğlem**
“Yalnız görünüyordun. Sizi desteklemek istedim. Belki biraz rahatlamanıza yardımcı olabilirim.”
**Ahmet**
“Teşekkür ederim. Bazen destek almak iyi olabilir.”
Buğlem, Ahmet’i rahatlatmaya çalışır ve kısa bir sohbetten sonra ayrılır. Ahmet, günün geri kalanında sakin ve sessizdir. Eve döner ve bir pano kurar. Üzerinde Bekir’in fotoğrafları ve bilgileri vardır.
**Ahmet**
(kendi kendine, kararlı bir şekilde)
“Bekir efendi, şimdi senin işin bitti. Evini öğrenip, güvenlik önlemlerini inceleyeceğim. Plânımı uygulayacağım.”
Ahmet, Bekir’in evini iki hafta boyunca takip eder. Sonunda, o gece gelmiştir.
---
*İç Mekan - Bekir’in Evi - Gece*
Ahmet, eldivenlerini ve şapkasını takar, eve girmeyi başarır. Kameraların yerlerini tespit eder ve sessizce salona yönelir. Bekir, salonda televizyondan bir şeyler izlemektedir. Ahmet, silahının susturucusunu takar ve dikkatlice Bekir’in arkasına yaklaşır.
**Ahmet**
(kendi kendine)
“Şimdi zamanı geldi. Tanrı gibi hissetmek için… Seni adaletin karşısına çıkaracağım.”
Ahmet, Bekir’in omzuna ateş eder. Bekir yere düşer ve acı içinde inlemeye başlar.
**Bekir**
(acı içinde, titreyerek)
“Lütfen, affet. Ne istersen vereceğim!”
**Ahmet**
“Rüşvet aldığını kabul ettin. Şimdi bana ne vereceksin?”
**Bekir**
(çaresiz, titreyerek)
“Para... para veririm. Kıyafet dolabında gizli bir bölge var.”
Ahmet, Bekir’in yanındaki telefonu alır ve yukarı çıkar. Dolabın gizli bölgesindeki parayı alır ve saymadan çantaya koyar. Salona iner ve Bekir’in itiraflarını kayıt altına alır.
**Bekir**
(kanlar içinde, ağlayarak)
“Ben rüşvet yiyen ve karımı aldatan bir pisliğim. Bir sürü katili hapisten rüşvet karşılığında kurtardım…”
Ahmet, kamerayı kapatır ve Bekir’in cebine koyar. Parmak izi bırakmadan evden ayrılır.
---
*İç Mekan - Ahmet’in Evi - Gece*
Ahmet, parayı sayar: 2.5 milyon TL. Heyecanla yeni silah almak için plan yapar. Kutlamak için tekele gider.
**İç Mekan - Tekel - Gece**
Ahmet, barın tezgahına yaklaşır.
**Ahmet**
“Merhaba, Hakkı abi. Biraz kutlama yapmak istiyorum. Bana iki bira verir misin?”
**Hakkı Abi**
(şaşkınlıkla)
“Ahmet, senin bu halin… Neler oluyor? Neden bu kadar mutlusun?”
**Ahmet**
“Önemli bir şey başardım. Her şey yolunda. Bira alırsam daha da iyi hissedeceğim.”
Hakkı Abi, Ahmet’in bu halinden şüphelenir ama birayı getirir. Ahmet, biraları alır ve eve gelir.
**İç Mekan - Ahmet’in Evi - Gece**
Ahmet, biraları içerken düşüncelerine dalar. Yeni silah almayı ve planlarını detaylandırmayı hayal eder.
---
**İç Mekan - Karakol - Öğle Arası**
**Buğlem**
“Ahmet, öğle arası bir şeyler yemek ister misin? Belki biraz sohbet ederek rahatlayabiliriz.”
**Ahmet**
(düşünceli)
“Evet, iyi olabilir. Biraz hava almak ve sohbet etmek güzel olur.”
İkili, birlikte bir kafeye giderler ve otururlar. Sipariş verirken Ahmet, düşünceleri arasında kaybolur. Buğlem, sohbeti canlı tutmak için çaba gösterir.
**Buğlem**
“Ahmet, çalışmak zor olmalı. Yani, sürekli böyle olaylarla uğraşmak…”
**Ahmet**
“Evet, oldukça zorlayıcı. Ancak bazen bu iş, adaletin yerini bulmasını sağlamak için gerekli.”
**Buğlem**
“Bunu çok iyi anlıyorum. Ama kişisel olarak nasıl hissediyorsun? Her şey yolunda mı?”
**Ahmet**
“Bu işin içinde olmak, bazen insanı zor durumda bırakabiliyor. Ama bu, işin bir parçası.”
Sohbetleri sırasında, telsizden acil bir haber gelir. Ahmet, haberin detaylarını öğrenir ve Buğlem ile birlikte olay yerine gitmeye karar verir.
---
*Dış Mekan - Bekir’in Evi - Öğleden Sonra*
Ahmet ve Buğlem, Bekir’in evine gelirler. Evin önünde haber ekipleri ve polisler vardır. Ahmet, gazetecilerin etrafını sarmasını fark eder.
**Gazeteci 1**
“Ahmet Bey, olay hakkında bize bilgi verebilir misiniz?”
**Gazeteci 2**
“Bu cinayetle ilgili bazı detaylar öğrendik mi? Neden bu kadar önemli?”
**Ahmet**
(belli belirsiz)
“Özür dilerim, şu an için detay veremem. Bilgi almanız gereken yer, yetkililerdir.”
**Gazeteci 1**
“Gördüğünüz gibi, durum oldukça karmaşık. Ancak Ahmet Bey’in konuşmalarını çok bekliyoruz.”
Gazeteciler, Ahmet’in çevresini sarmışken, Ahmet ve Buğlem içeriye girerler.
**İç Mekan - Bekir’in Evi - Öğleden Sonra**
Evde Cem, Komiser Sarp, Selin ve diğer dedektifler vardır. Ahmet, içeri girdiğinde Komiser Sarp hemen yanına gelir.
**Komiser Sarp**
“Ahmet, ceset üzerinde ne buldun? Şu anki durum hakkında bilgi verebilir misin?”
**Ahmet**
“Henüz detaylı bir inceleme yapmadım ama kurbanın kimliği ve ölüm şekli hakkında bazı ipuçları var.”
**Selin**
“İyi, o zaman gel, cesedi birlikte inceleyelim. Bazı detaylara ihtiyacımız var.”
Ahmet, cesedin başına geçer ve dikkatle incelemeye başlar. İçinden, kendisine yaptığı kötülüğü düşünür ve kendi planlarını gözden geçirir.
**Ahmet**
(kendi kendine, kararlı)
“Beni küçümseyenler, aşağılayanlar… Bunları düşününce, kendimi medyada tanıtarak gerçek gücümü göstereceğim. Her şeyin başladığı yer işte burası.”
Ahmet, cesedi incelerken içindeki intikam duygusunu daha da besler.
**Komiser Sarp**
“Cesedi dikkatle incelediğimizde ne tür izler bulduk, Ahmet? Bu detaylar bize yardımcı olabilir.”
**Ahmet**
“Birkaç iz ve kan örneği var. Bunlar, cinayetin arka planıyla ilgili ipuçları verebilir. Ancak daha fazla bilgi edinmemiz gerekiyor.”
Cem, Ahmet’in yanına gelir.
**Cem**
“Bu kadar ciddi olma. Ahmet, biraz rahatla, hayat bu kadar zor olamaz, değil mi?”
**Ahmet**
“Sadece işimi yapıyorum. Beni rahatsız eden şeylerle ilgileniyorum.”
**Selin**
“Cem, lütfen dikkat et. Ahmet’in işine karışma. Herkes işini yapsın.”
**Cem**
“Tamam, tamam. Şu an Ahmet’in üstüne gitmek istemiyorum.”
Ahmet, cesedi inceledikten sonra, olay yerinde son bir tur atar ve içinden şunları söyler:
**Ahmet**
(kendi kendine)
“Artık kendimi herkese göstereceğim. Bu işlerle ilgilenen biri olarak, kimse bana engel olamaz. Herkes görecek, benim kim olduğumu. Artık hiçbir şey yolunda gitmeyecek.”
Ekran kararır ve 2. Bölüm sona erer.
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı