Giriş
Şimdi öncekinden daha da net görünüyorlardı.
Üç ayrı bölüm vardı.
Savaş bölümü.
Çiftleşme bölümü.
Ve dişlerini gösteren bölüm.
Her biri kendine özgü bir özelliği yansıtıyordu. Geçmişte, bunlar tek bir Çılgınlık yığınına dönüşmüştü. Ama şimdi Sylas Çılgınlığı gerçekten anladığı için, inceliklerini hissedebiliyordu.
Sylas biraz kafası karıştı.
Bu garipti. Yılanların ne yaptığını içgüdüsel olarak anlayabiliyordu, ama bunu kendi vücuduna aktarmanın kolay bir yolu yoktu. Onunla aralarında bir engel vardı. Bu bir yandan sinir bozucu, diğer yandan da merak uyandırıcıydı.
Sonuçta o bir akademisyendi. Bilmediği kadar çok zamanını araştırmalarına veya bir tür kağıtlara gömülerek geçirmişti. O anları atlatmasını sağlayan çoğu zaman disipliniydi, ama çoğu zaman da merakıydı.
Doktora tezi, panzehir dünyasını aşı dünyasına, yani mRNA aşılarına taşımakla ilgiliydi.
Dürüst olmak gerekirse, bu oldukça gereksizdi. Zehirli yaratıkların nadir olması ve nüfusun sadece küçük bir kısmının onlarla karşılaşması, zehirin panzehirle (daha kısa vadeli bir çözüm) karşılanmasının nedenlerinin büyük bir kısmını oluşturuyordu. Kimse, karşılaşma olasılığı milyonda bir olan bir yılan için büyük bir nüfusu aşılamaya ihtiyaç duymazdı.
Yine de, mongoose nedeniyle bu konuya ilgi duymuştu. Küçük, neredeyse sevimli bir yaratıktı. Yine de, zehre karşı doğal savunması nedeniyle zehirli yılanların baş belası olarak biliniyordu.
Sevimli küçük bir yaratığın insanların yapamadığını yapabilmesini komik bulmuştu, bu yüzden doktorası için bu yolu seçmişti. Sadece saf meraktan.
Bu konuda bir şeyler çok benzer geliyordu.
Sylas, kendini derinlere çekildiğini hissederek aniden başını salladı. Bunu yaptığında, vücudunun Çılgınlıktan kurtulduğunu fark etti.
'O kadar uzun zaman mı geçti? Yoksa başka bir şey mi oldu?'
Yeni bir şey görene kadar emin olamadı.
[Beceri: Çılgın Meditasyon (F)]
--'
Sylas o kadar dalmıştı ki bu değişikliği hiç fark etmemişti. Bildirimleri kaçırmanın mümkün olduğunu bilmiyordu.
[Çılgın Meditasyon (F)]
[Atalarının Çılgınlığı ile derin bir uyum içindesin. Bu, odaklanmana ve rahatlamana yardımcı olur. Kendini anlamak bir tür huzurdur ve huzurla birlikte şifa gelir]
Sylas, açıklamayı okuduktan sonra bu tuhaflığı fark etti. Yılanların resmedildiği duvarı “incelerken” geçirdiği tüm zaman boyunca, kendini düşünmüştü. Yıllardır doktorası hakkında bile düşünmemişti. Neden aklına gelmişti ki?
Sylas yılanlara tutkulu değildi, sadece onları biraz ilginç buluyordu. Ve şimdi bir yandan biraz adrenalin bağımlısı, diğer yandan kontrol delisi olduğunu hissediyordu.
Tek bir ısırıkla seni öldürebilecek yaratıkları elle tutmaktan daha iyi bir adrenalin patlaması ne olabilirdi? Ve onlara korkusuzca karşı koymaktan daha iyi bir kontrol biçimi ne olabilirdi?
“Ben deliyim.”
Sylas kendi düşünceleri karşısında sessiz kaldı.
Kendini çok disiplinli biri olarak görüyordu, hatta günlük meditasyon ritüelleri bile vardı. Basitçe söylemek gerekirse, kendi zihninde çok zaman geçiriyordu, ama kendini hiç bu şekilde değerlendirmişti.
Bunun nedeni Delilik miydi? Onu düşündüğünden daha fazla mı etkiliyordu? Yoksa bu gerçekten o muydu?
Sylas bariyerden uzaklaştı ve bildirimine baktı. Kaçırdıklarını kontrol etmenin bir yolu var mı diye düşündüğü anda, yeni bir menü belirdi. Bu menü, en sonuncusundan başlayarak önceki tüm bildirimlerini kronolojik sırayla listeliyor gibiydi.
Her şey normal görünüyordu ve kaçırdığı tek şey yeni Beceriydi. Ancak bu Beceri'nin ne kadar güçlü veya zayıf olduğunu bilmiyordu. Sistemin çok fazla bilgi vermediğini bir kez daha hissetti.
“Sistem zaten yeterince yardımcı oluyor. Eğer olmasaydı ne yapardım bilmiyorum.”
Sylas düşüncelerini böyle sonlandırdı ve şimdi Madness hakkında her şeyi anlamaya odaklandı. Maddened Meditation'ı destek Becerisi olarak kullanınca işler çok daha hızlı ilerledi.
Etkinleştirildiğinde en belirgin değişiklik Karizma ve İrade istatistiklerindeki artış oldu. Ancak Sylas bunun sadece yüzeysel bir değişiklik olduğunu hissetti.
Karizma ve İrade'deki artış, diğer istatistiklerini de güçlendirmiş gibi görünüyordu. Rakamlara yansımamasına rağmen, vücudu iyi yağlanmış bir makine gibi çalışıyor, sanki istatistiklerinin her bir puanı daha fazla anlam ifade ediyor gibi hissediyordu.
Bu en belirgin şekilde Blade Aura'da görülüyordu, artık üç dakikadan biraz fazla süreyle kullanılabiliyordu. Bundan daha ilginç olanı, Blade Aura'nın artık vücuduna da uygulanabilir olmasıydı. Aslında daha önce de öyleydi. Ama bu sefer, içinden kaynıyormuş gibi hissetmiyordu.
Sadece vücuduna uygulandığında, yaklaşık beş dakika sürebiliyordu, bu da Madness'ı etkinleştirebileceği toplam süreyle aynıydı.
Ancak, Blade Aura doğrudan yumruklarına uygulandığında daha uzun süre dayanabilse de, daha zayıftı. Kaliteye dayalı güçlendirme hala oradaydı ve barizdi. Açıkça, Blade Aura, femur kısa mızrağının daha iyi bir silah olduğuna inanıyordu.
Maddened Meditation, Sylas'ın çeşitli deneylerini çok daha kolay hale getirdi. Beş dakikalık kullanımdan sonra tamamen iyileşmesi sadece beş dakika sürüyordu, bu da iyi bir takas oldu. Maddened Meditation olmadan, yarım saatten fazla sürüyordu.
Maddened Meditation'ı hareket halinde kullanamaması talihsiz bir durumdu. Tamamen hareketsiz kalması gerekiyordu ve tek tehdidin uzak bir bölgede kilitli olduğu bu ortam dışında, onu kullanabileceği bir yer bulması zor olacaktı.
Sylas nefes aldı.
Görünüşe göre bu sefer gerçekten hepsi bu kadardı. Bu Little Madness yaratığının ne olduğunu görme zamanı gelmişti.
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı