Giriş
“Bu hoşuma gitmiyor...”
Sylas bunu düşündü, ancak iki nedenden dolayı bu fikri hemen reddetmedi.
Birincisi, bu Anlayış'ı Madness'tan kurtulana kadar açamamıştı. Yani, aklını kaybetmenin bir gereklilik olmadığı, hatta tam tersinin doğru olabileceği ihtimali vardı.
İkincisi, başka seçeneği var mıydı?
Sonunda buradan çıkmak için makul bir yöntem bulmuştu. Eğer bariyeri kullanarak Delilik durumuna girip, sonra sürekli kurtulabilirse, Anlayışını tamamen açamaz mıydı?
Belki bu Delilik Anlayışı, pitonu yenmesine yardımcı olabilirdi.
Bu düşünceyle Sylas zaman kaybetmedi.
Durum biraz çaresizdi. Yumuşak Gen Durumundan sadece iki Gen elde etmişti ve zaman geçiyordu. Artık yeniden umudu olduğu için, gereğinden fazla zaman kaybedemezdi.
[Delilikten kurtuldun]
[Delilik Anlayışın derinleşti]
[+1 İrade]
[Delilikten kurtuldun]
[Deliliğe olan anlayışın derinleşti]
[+1 İrade]
[Deliliğe karşı hayatta kaldın]
[Deliliğe olan anlayışın derinleşti]
[+1 İrade]
[Deliliğe karşı hayatta kaldın]
[Deliliğe olan anlayışın derinleşti]
[+1 İrade]
Sylas'ın hayal edebileceğinden çok daha kolaydı. İlk seferinde, neredeyse kendini ölüme atıyordu. Ama şimdi, herhangi bir debuff bile almadı ve sadece birkaç saniye sonra kurtuldu.
En kötü deneyimi, vücudunun gerilmesi, kanının damarlarında dolaşması hissiydi, ama sonra hepsi geçti.
Görüntüleri gerçekten incelemeye başladı. Kısa bir süre için parladılar, ama nedense zihninde giderek daha uzun süre kalmaya başladılar.
Artık sadece vahşi yılanlar dizisi değildi, bir tür dansa, kendine özgü bir güzellikle resmedilmiş bir ritüele dönüşmüştü... Bir gün tekrar uçmayı umut eden, toprağa bağlı bir hayvanın dansı...
Kendi Deliliğiyle lekelenmiş bir yaratığın dansı.
[Delilikten kurtuldun]
[Deliliği daha iyi anladın]
[Deliliği anladın]
[+3 İrade]
[+10 Karizma]
Sylas, istatistik ekranına baktı.
[Ad: Sylas Grimblade]
[Tür: İnsan (E)]
[Bağlılık: Grimblade Soyu]
[Seviye: 0]
[Unvanlar: Esnek İrade; Sabırlı Takipçi]
[Fiziksel: 8]
>[Güç: 5]
>[Dayanıklılık: 5]
>[Çeviklik: 13]
>[Hız: 8]
[Zihinsel: 9]
>[Zeka: 5]
>[Bilgelik: 10]
>[Karizma: 12]
[İrade: 36]
[Şans: 1]
[Beceri: —]
[Anlama: Delilik (F)]
[Gen Durumu: Yumuşak]
[Parçalanmış Genler: Grimblade Soyu (F); (2) Çeviklik (F)]
[Gen Yetenekleri: Kılıç Aura (Mutasyona Uğramış - Zayıf) (-); Ani Patlama (Uyku Halinde) (F)]
Sylas, niyetiyle Delilik'e daha derinlemesine odaklandı.
[Delilik (F)]
[Delilik seni tüketir, ama kontrol etmez. Bunun yerine, hem kendini hem de başkalarını kontrol etmek için bir araç haline gelir. Deliliğin içindeyken, aklını kaybetmezsin. Ancak düşmanların o kadar şanslı değildir.
[+100% Karizma]
[+100% İrade]
'Karizma... Bu sadece kendime bir güç artışı değil, düşmanlarıma saldıran bir niyet oluşturuyor gibi görünüyor.
Karizma, bir rakibe ne kadar irade uygulayabileceğini belirleyen bir istatistikti. Sylas bunun tam olarak ne anlama geldiğinden hala emin değildi, ama bu bağlamda, düşmanlarını kendisiyle aynı Deliliğe maruz bırakabileceği anlamına geliyor olmalıydı.
'Ama bu yararlı mı?'
Sylas Delilik'e kapıldığında, sadece daha uzun ve daha sert savaşmak istiyordu. Elbette, neredeyse kendini ölüme atıyordu, ama düşmanları ondan çok daha güçlü olsaydı, bu sadece daha hızlı ölmesine neden olurdu.
Sylas bu sefer endişenin kendisini bu kadar çabuk etkilemesine izin vermedi ve önce denemeye karar verdi.
İradesiyle, Anlayış'ını harekete geçirerek Delilik'i etkinleştirdi.
Çevresinde garip bir güç alanı oluşmaya başladı, Karizması 12'ye ulaştıktan sonra belirsiz bir şekilde hissetmeye başladığı bir güç alanı. Ancak şimdi daha belirgindi ve dünya hafifçe kırmızıya döndü.
Sylas'ın vücudunda damarlar şişti, ama beklendiği gibi sakinliğini koruyabildi.
“Gerçekten farklı hissetmiyorum. Çevikliğime çok benziyor. Gücümün zirvesine ulaşabiliyormuşum gibi hissediyorum, ama bu mutlaka gücümü artırmıyor, sadece kontrolümü artırıyor.”
Sylas bu hissi biraz koşarak test etti.
“Acım daha hafif. Daha kolay görmezden geliniyor. Vücudumu çok daha iyi kontrol edebiliyorum. Çeviklik statüm hiç değişmemiş olmasına rağmen, en az iki katına çıkmış gibi hissediyorum. Gösterilmeyen bir stat olmasına rağmen, dayanıklılığım için de aynı şey söylenebilir. Vücut kontrolüm, her zaman en yüksek verimlilikte olduğum bir seviyede. Acaba...
Sylas, Blade Aura'yı etkinleştirdi. Ekstra dayanıklılığın buna da etkisi olup olmadığını görmek istedi.
Kaşları birden yukarı kalktı.
Eskiden gümüş rengi olan ışık şimdi kırmızı bir ton almıştı. Daha sabitti ve kesinlikle çok daha güçlüydü.
Zaman geçtikçe, beklendiği gibi, bir dakika geçmesine rağmen solma belirtisi göstermedi. İki dakika geçmesine rağmen hala iyiydi. Sylas ancak üç dakika geçtikten sonra biraz yorgunluk hissetmeye başladı, ama bu yorgunluk Blade Aura'dan değil, Madness'ı kullanmaktan kaynaklanıyordu.
Nefes verdi ve bu hissin dağılmasını bekledi.
Blade Aura'yı kullandıktan sonra genellikle hissettiği yorgunluk gelmedi. Bu his çok daha istikrarlı ve rahatlatıcıydı, sanki biraz fazla kitap okumuş gibi.
Kendini daha da zorlayabileceğini biliyordu, ama aynı zamanda Madness'a tamamen kapılma riskini de göze almış olacaktı.
Sylas, iradesini artırmaya devam etmek için bariyeri kullanıp kullanamayacağını görmek için geri döndü. İrade statüsü ne kadar yüksek olursa, Madness'ı o kadar uzun süre kullanabileceğini hissediyordu.
Ne yazık ki, bariyer artık ona bile etki etmiyordu. Bunu zaten bekliyordu, ama her ihtimali göz önünde bulundurması gerekiyordu.
“Tek yapabileceğim, bunun yeterli olmasını ummak...”
Dikkatini tekrar pitona çevirmek üzereydi. Planına göre, Madness'ın sınırlarını test edecek ve öğrenecek başka bir şey kalmadığında savaşmaya gidecekti.
Ama sonra bu görüntülerdeki bir şey tekrar dikkatini çekti.
İlk yorum yazan sen ol!
Henüz yorum yapılmadı