esra

Bu bölüm çok ağırdı... Xanthus'un yaşadığı şeyler beni resmen daralttı. Çıyanlarla ilgili kısımda o kadar gerildim ki sanki ben yaşıyormuşum gibi hissettim. Bay Sheldon'un bu kadar sabırlı olması da etkileyici ama Xanthus'un kendini sürekli bu kadar değersiz görmesi çok üzücü. Umarım bir yerden sonra işler onun için biraz düzelir çünkü gerçekten daha fazla dayanamıyormuş gibi geliyor. Çok sert bir bölümdü ama aynı zamanda çok etkileyiciydi.

Bu bölüm çok dokunaklıydı. Xanthus’un yalnızlık ve korkuları, onun içsel savaşını gerçekten hissettirdi. Bay Sheldon’ın yardım çabaları, Xanthus’un dirençli tavırlarıyla çelişiyor ama yine de bir umut ışığı gibi. Ailesizliği ve tedaviye karşı duyduğu güvensizlik, hikayeyi daha da derinleştiriyor.

Bu bölüm bana, insanların duygusal zorluklarını anlamak ve destek olmak adına daha fazla empati göstermemiz gerektiğini düşündürdü..

Bu bölüm gerçekten etkileyici ve derin bir psikolojik gerilim taşıyor. Xanthus'un yaşadığı anksiyete ve korku, okuyucuya çok iyi bir şekilde aktarılmış. Çıyan metaforu, içsel korkuların ve kaygıların somut bir temsilcisi gibi görünüyor. Okul ortamındaki zorbalık ve yalnızlık hissi, birçok insanın yaşadığı bir deneyim ve bu durum, Xanthus'un ruh halini daha da derinleştiriyor.

Ah nami ahh

Çok güzel başladı. Bayildim.