Giriş
Weed ve takım arkadaşları kertenkeleadamların kalesine yaklaştıkça, önlerine düşen canavarların sayısı hızla arttı.
“Şimdiden kırktan fazla kertenkele adam indirdik...”
“Hâlâ sınırdayız. Sence içeride daha kaç kişi toplanmıştır?”
Irene ve Romuna sırayla konuştular. Ama Weed sadece gülümsedi.
“Bakın, kertenkeleadamların grup halinde yaşayan canavarlar olduğunu hepiniz biliyorsunuz, değil mi?”
“Evet, Weed-nim. Orklardan daha çok birlikte sürü oluştururlar,” dedi Irene.
“Bu doğru. Ayrıca kendi bölgelerini kıskançlıkla korurlar. Ya biri üzerine basarsa?” Weed sordu.
“İstisnasız karşılık verirler!” Surka dedi ki.
“Bu doğru. Kertenkeleadamları kullanıcılar arasında korkutucu kılan da bu.”
“Bu şimdi başımızın belada olduğu anlamına gelmiyor mu?”
Weed ve takım arkadaşları bir vadiden geçiyorlardı. Mana şarj etmek için sık sık ortada dinleniyorlar ve hiç enerji harcamıyorlardı.
Bu noktada, bilmeceyi ele verdi.
“Normal şartlar altında tehlikede olduğumuzu söyleyebilirim ama artık Darius'a güvenebiliriz.”
Weed'in ifşaatı sayesinde, onun kendine olan güveninin nereden geldiğini anladılar.
“Bununla ne demek istiyorsun-oh, anladım!” Surka söyledi.
“Darius bize gerçekten yardım ediyor!” Romuna söyledi.
Kertenkeleadamların kalesi.
Şimdi topraklarını işgal eden cezalandırıcı güce karşı acımasızca savaşıyor olmalıydılar.
Başka bir deyişle, ana kamp neredeyse terk edilmiş olacak, sadece bir avuç kertenkeleadam savaşçısı tarafından korunacaktı.
Weed bir ara kertenkeleadamların civardaki köylerden yağmaladığı hazinelerin orada yığılı olduğunu tahmin etti.
Ghandilva'nın görevini yerine getirmek için batı vadisine tırmanıyordu ama asıl amacı gizliydi.
“Bu noktadan sonra daha zorlu bir düşmanla karşılaşacağız. Onları şimdi yemlemeye ne dersiniz?” Weed sordu.
“Anlaşıldı!” Surka dedi ki.
“Dikkatli olmalıyız. Çok sayıda kertenkelecinin aynı anda üzerimize gelmesine izin veremeyiz,” dedi Weed.
Surka kertenkele adamlarını teker teker yemleyerek harika bir iş çıkardı. Olağanüstü becerisi düşmanı ayrı ayrı tuzağa düşürmesine yardımcı oldu.
“Haydi, sizi çirkin sürüngenler!”
“Kruru!”
“İnsan, seni öldüreceğiz!”Öfkeli kertenkeleadamlar Surka'nın peşine düştü.Weed ve Pale hızla oklarını yaylarına yükledi, kertenkeleadamları hedef aldı ve onları vurdu.SweeshWeed her seferinde bir ok atarken, Pale o kadar hızlı birden fazla ok attı ki elleri neredeyse görünmez oldu.
Okçuluktaki beceri seviyeleri, Pale'in diğer becerilerinin etkilerinden bahsetmeye gerek bile yok, oldukça büyük bir fark yaratıyordu.
Weed'in okçuluğu, goblinlere nişan alırken genel seviyesinin ötesine geçmişti ama yine de elleri yayını hiç bırakmayan Pale'e rakip olması mümkün değildi.
Pale için, bir ok hedefe isabet etmeden önce bile, bir sonraki ok çoktan yüklenmiş ve fırlatılmış olurdu.
Korucu sınıfına geçtiği beşinci seviyeden beri, oklarını daha güçlü hale getiren Zincirli Atış ve Nüfuz becerilerini geliştiriyordu.
Weed, kertenkeleler kendisine çok yaklaşana kadar ok atmaya devam etti. Verdiği hasar düşüktü ama yine de okçuluktaki uzmanlık derecesi artmıştı.
Hayır, işin özü, mizacının arkasına yaslanıp düşmanını beklemesine izin vermemesiydi.
Neden EXP'lerin, hayır, düşmanın gelmesini bekleyeyim ki?
Weed savaşmayı severdi, bundan asla yorulmazdı. Artık durdurulamazdı.
“Yatz, yatz, yatz!”
Ağzından bir savaş çığlığı daha çıktı.
Irene ve Romuna kıkırdadı. Bir keresinde Weed'e bundan bahsetmişlerdi ve o da elinde olmadan bunu yaptığını itiraf etmek zorunda kalmıştı.
Onun için bu sadece aşırı heyecanlandığında ortaya çıkan bir zafer kükremesiydi.
Neyse ki, canavarların onu duyup partisini almak için koşuşturduğu bir zaman hiç olmamıştı, ancak diğer kullanıcılarla omuz omuza savaşırken bu istemsiz alışkanlığından sürekli utanıyordu.
Weed her zaman soğukkanlıdır ama bazen kontrolden çıkıp çocuklaşıyor, diye düşündü Irene.
Gülünç bir savaşta altı kertenkele adamla karşılaştılar.
Savaş başladığı anda kertenkelelerden ikisi Weed'in kılıcıyla katledildi ve geriye dört tane daha kaldı.
Bu dört canavarı yalnız bıraktı çünkü hepsini alt etseydi, Romuna, Pale ve Surka değerli EXP'lerden mahrum kalacaktı.
Daha da kötüsü, Irene'in manası fazla kalırken Weed'in manası tükenecek ve bu da manasını yeniden doldurması için tüm partinin mola vermesini gerektirecekti. Değerli zamanlarını boşa harcayacaklar ve görevin son teslim tarihinin gerisine düşeceklerdi.
İki kertenkele Surka'nın peşine düştü ama diğer ikisi yoldaşlarının intikamını almak için öfkeyle Weed'in üzerine saldırdı.
Weed'in kılıcı onarıma ihtiyaç duyuyordu, dayanıklılığı 10'un altındaydı. Güçlü bir kılıç tekniğinin kullanım sırasında silaha aşırı yük bindirdiği ve silahın dayanıklılığını daha da düşürdüğü göz önüne alındığında, hiç dinlenmeden şiddetli bir şekilde saldırmıştı.
“Demir kılıcı etkisiz hale getirin.”
Weed kılıcını envanterine geri koydu ve yumruklarını sıktı.
Surka'nın imza becerisi!
“Yon-han-kwan!”
Weed'in yumrukları düşmana durmaksızın saldırdı.
Becerinin adını seslendirmişti ama aslında beceri etkinleştirilmiş değildi. Bırakın kullanmayı, ilk etapta öğrenmemişti bile.
Bunun yerine, Surka'nın yumruklarını kullanma şeklini bildiği kadarıyla taklit etti ve kertenkeleadamları yendi.
Canavarlara kendi elleriyle vurmak istediği için bir yıl boyunca dövüş sanatlarını öğrenmiş ve o anı beklemişti.
Söylemeye gerek yok, yumrukları müthişti.
Pabababak!
Weed'in elleri görünmez bir hızla hareket etti.
Kertenkele adamlara acımasızca vururken, orta düzey el becerisi yumrukla saldırı gücüne fazladan yüzde elli ekledi.
“Ugh!”
“İnsan yumrukları, acıtıyor!”
Weed düşmanının üzerine kapandı ve her açıklığa yumruk attı. Kertenkele adamlar misilleme olarak kılıçlarını savurdu.
Sonuç olarak, kertenkele adamlar da Weed de kendi işlerini bitirmeden önce diğerinin işini bitirmeye kafayı takmıştı.
Weed'in ayak sesleri hafifti. Vücudu her sallandığında bir kertenkele adama yumruk atıyordu. Ayak bilekleri ve beli onun isteğiyle hareket ediyor ve yumruklarına güç veriyordu; bu yumruklar da kertenkeleadamların karınlarına ve göğüslerine çarpıyordu.
“Kugh!”
“Hain insan, aynı noktaya tekrar tekrar vuruyor!”Kertenkele adamlar acı içinde inledi. “Weed-nim, baskıya devam et!”Irene ön saflardaki liderleri arkadan iyileştirmekle meşguldü. Ne zaman takım arkadaşının hayatı yüzde yetmişin altına düşse, İyileştirici Eli ihtiyacı olana dokunuyordu. Risksiz ve etkiliydi.
Weed düşmana ilk elden yumruk atmanın tadını çıkarıyordu. El ele dövüşmeyi kılıçla dövüşmeye tercih ediyordu, çünkü bunu hissedebiliyor ve daha gerçekçi geliyordu.
Kertenkele adamlar ve Weed birbirlerini yumrukluyorlardı ama bu aynı şey değildi. Kertenkeleadamların yüzleri acıyla doluydu ama Weed'in yüzünde bir gülümseme vardı.
Heyecanla haykırarak güçlü yumruklarını savuruyordu.
Bu sırada Romuna ve Pale, Surka'ya yapışmış olan diğer iki kertenkele adamdan kurtulmak için sırasıyla büyü yapıyor ve ok atıyorlardı.
Görünürde hiçbir umut olmadan, Weed'in karşısındaki bu iki kertenkele adam canlarına okuyordu ama yine de hayattaydılar.
Yeni İstatistik: Dövüş Ruhu
Dayanıklılık statüsü çoğunlukla savaşçılar tarafından maceralarının ilk turlarında oluşturulur.
Geliştirildiğinde, düşmanın verdiği fiziksel hasarı azaltır ve hatta kullanıcının canını küçük bir miktar artırır.
Dayanıklılık statüsüne seviye atladıkça bazı statü bonus puanları yatırabilirsiniz, ancak çoğunluk yakın dövüş saldırıları alarak kendi kendine gelişmesine izin vermeyi seçti.
Dayanıklılık statüsü istatistiklerine yeni eklendikten sonra Weed'in hareketleri daha taktiksel hale geldi. Irene'in ne kadar manası olduğunu kontrol etti ve kertenkele adamların kılıçlarıyla ona saldırmasına izin verdi.
Vuruldukça istatistik büyüyor.
Bu gerçekten de sadece acı ve ıstırapla elde edebileceğiniz bir güç.
Weed, Irene'in manası dahilinde kabul edilebilir olduğu sürece kertenkele adamların saldırılarını memnuniyetle kabul eden bir insandı.
Kraliyet Yolu'nda, canınız yandığında gerçekten de canınızın yandığını hissedersiniz. Weed acıdan zevk bile alıyordu.
“Kueeek!”
Kertenkele adamlardan biri sonunda bir ölüm çığlığıyla can verdi.
Weed, savaşta bir kertenkeleciyi yumruklayarak öldürerek heyecan verici bir başarı elde etti.
Diğer üç kertenkele Romuna, Pale ve Surka tarafından sıkıştırıldı ve öldürüldü.
Weed üçünü tek başına öldürmüştü ama Irene canını sürekli yenilemediği sürece demir kılıçla bile bu kolay olmayacaktı. Zafer için beşinin de partide olması gerekiyordu.
* * *
Surka, yakınlarda iki ya da daha fazla kertenkele grubu varken uzakta bir kertenkele grubunun içinde balık tutmaya gitti.
Eğer durum böyle olmasaydı, Pale onlara bir ok atardı ya da çoğu zaman ilk hareket eden Weed olurdu.
Weed kertenkele adamların arasına dalar ve kılıcını özgürce savururdu. Takım arkadaşları onun peşinden koşar ve canavarların işini bitirmeye yardım ederdi. Sonra da zaferle uzaklaşırlardı. Weed'in takım arkadaşlarında en çok sevdiği şey buydu.
Yürüyüş sırasında genellikle geveze ve gürültücüydüler ama iş savaşa geldiğinde sessizleşir ve ciddileşirlerdi.
Weed tarafından iyice evcilleştirilmişlerdi.
Hisarın önünde tilki avladıklarından beri, canavarları nasıl hızlı ve ekonomik bir şekilde avlayacaklarını öğrenmişlerdi.
Bir avuç kertenkele adam muhafızını etkisiz hale getirdikten sonra kertenkele adamların kalesine girdiklerinde, ıssız vadiye dağılmış bir grup saman kulübe buldular.
Tutsaklar orada, diye düşündü Weed.
Gözleri parladı.
Çocukların ebeveynleri örme dallardan yapılmış bir kafese kapatılmıştı.
Weed bir süre durumu inceledi.
Ahşap kafese kapatılmış on erkek ve kadın vardı ve başlarında nöbet tutan sekiz kertenkele gördü.
Sekiz kertenkele!
Manayı çok az hesaba katan Weed, bir saldırıda ikisinin ya da en fazla üçünün işini bitirebilirdi ama bu durumda takım arkadaşlarının kalan diğer beş muhafızla ilgilenmesi gerekecekti.
Sonunda galip geleceklerinden emindi ama canı az ve savunması zayıf olan Irene ve Romuna ölebilirdi. Büyücüler ve rahibeler bir kertenkelenin sadece birkaç vahşi saldırısıyla tehlikeye girebilirdi.
“Önce tutsakları kurtarsak iyi olur. Ben gruba liderlik edeceğim.”
Surka harekete geçme zamanının geldiğini biliyordu ve harekete geçti.
“İnsan!”
“Buraya nasıl geldi...”
“Önce öldür!”
Surka kertenkele adamlara yaklaştığında, beş tanesi onu kovalamaya başladı. Diğer üç kertenkele onu takip etmek yerine tutsaklara göz kulak olmak için geride kaldı.
Düşündüğüm kadar aptal değillermiş. Weed kaçarken Surka ile göz teması kurdu. Başını salladı.
- Weed-nim, geldiğimiz yer boyunca bir daire çizerek yarışacağım ve buraya geri döneceğim.
- Teşekkür ederim, Surka-nim. Bu yeterli olacaktır.
Weed ve Surka fısıldaşarak hızlı bir anlaşma yaptılar.
Onun ve takipçilerinin görüş alanından çıktığından emin olan Weed ve Pale kalan kertenkeleadamların önünde belirdi.
“Daha fazla insan!”
“İnsan, tekrar gel. ‘Üç kertenkele şaşkınlıkla kekeledi. ’Oyma bıçağı tekniği!”“Ateş oku!”
“Güç atışı!”
Muhafızlar insan davetsiz misafirlere karşı ancak bir saniye dayanabildi. Weed ve Pale onları saniyeler içinde yere serdi ve ahşap kafesin kapısını açtı. Ebeveynler içeride kalmış, korkudan ne yapacaklarını bilememişlerdi. Weed, kertenkele adamlar tarafından yakalandıkları ve her an ölümü bekledikleri için ne kadar korktuklarını anlayabiliyordu.
“Baran Köyü'nün yaşlısı Ghandilva'nın ricası üzerine buradayız.”
Weed köylülere şöyle dedi.
“Yaşlı... yaşlı...”
“Evet, bizden sizi kurtarmamızı ve güvenli bir şekilde eve götürmemizi istedi. Burada yaralı kimse var mı?”
“Bu taraftan, lütfen...”
Weed ahşap kafesin içine girdi ve yaralılara otlar ve bandajlarla ilk yardım yaptı.
Sadece bu önlem bile sağlıklarını büyük ölçüde iyileştirdi.
“Weed-nim, Surka-nim döndü,” dedi Pale.
Kertenkeleadamları kafesten uzaklaştıran Surka geri dönüyordu.
“Bir dakika kafesin içinde kal. Şimdi gitmeye hazır ol. Çocuklarınızı tekrar görmek istiyorsunuz, değil mi?” Weed köylülere şefkatle seslendi.
Bazıları köylüleri bir sorumluluk olarak görebilirdi ve aslına bakılırsa bir anlamda haklıydılar da çünkü onun partisi esirleri kertenkeleadamların elinden kurtarmak ve Baran Köyü'ne güvenle dönmelerini sağlamakla yükümlüydü.
Ancak Weed bir adım ötesini düşündü.
“Bu güzel EXP puanları!”
Weed'in gerçekleştirdiği şey bir kurtarma göreviydi.
Kurtarılan her kelle için, görev tamamlandığında ödül olarak ekstra EXP puanı alacaktı. Kertenkeleadamları yok etmek için cezalandırıcı güç görevindeki şöhret ve EXP'lerden vazgeçmişti ama bu görev hâlâ iyi bir pazarlıktı.
Weed ve takım arkadaşları Surka'nın peşinden dönen beş kertenkele adamının işini bitirdi. Köylüleri çabucak güvenli bir sığınağa sakladılar ve ardından daha fazla esir aradılar, sonunda onları da bulup kurtardılar.
Yine de kertenkeleadamların yağmalayıp istifledikleri şeyler onları hayal kırıklığına uğratmıştı.
Orklar ve goblinler altın ve mücevher toplar. Bu karga benzeri yaratıkların tam aksine, Sürüngen sınıfındaki kertenkeleadamlar insan uygarlığına musallat olduklarında neredeyse hiç değerli bir şey toplamamışlardı.
Bu yüzden Weed'in ekibinin bulduğu tek şey demirden yapılmış bir yığın kalkan, zırh ve silahtı.
* * *
Weed ve takım arkadaşları geride hiçbir şey bırakmadan silahları birlikte süpürdüler. Bir kullanıcının taşıyabileceği maksimum ağırlık, gücüne ve dayanıklılığına bağlıdır. Irene ve Romuna bile sırtlarında ağır yüklerle köye doğru tökezleyerek ilerliyordu.
Elbette silah taşıyanlar sadece onun ekibi değildi.
“Sizi kurtardık.” Weed kurtarılanlara, “Sizi kurtardık,” dedi. Yüzlerinden tedirginlik okunuyordu.
“Doğal olarak yaptıklarımız için herhangi bir tazminat istemiyoruz. Tek istediğimiz, köyünüzün yaşlısı Ghandilva'nın söz verdiği bir tohum. Çünkü sizi kâr ya da ödül için kurtarmadık.”
Rahatlayan köylüler öncekinden daha az endişeli görünüyordu.
Weed nazikçe gülümseyerek ekledi, “Anladığım kadarıyla başınız çok belaya girmiş, ama şu silahları köye taşımamıza yardım eder misiniz?”
“......”
Köylülerin yüzlerinde ani bir değişiklik daha oldu.
Yetersiz beslenme nedeniyle son derece yorgundular. Yapmak istedikleri son şey, evlerine dönüşlerini tehlikeye atabilecek herhangi bir şeydi.
“Gördüğünüz gibi, bu vadi aşılmaz bir kaleye yakın bir yer ve burada sık sık Orkların ortaya çıktığını duydum.”
Orklardan söz edilince köylüler dehşet içinde ürperdiler. Kertenkele adamlardan zar zor kurtulmuşlardı ve eğer bir sonraki felaket Orklarsa, bunun umutsuz bir vaka olacağını biliyorlardı.
“Her ihtimale karşı, Orkların burayı bulduğunu varsayalım - burada yığılı silahlara sevineceklerdir. Silahları alıp vadinin aşağısındaki Baran Köyü'nü silip süpürebilirler. Bu yüzden silahların buradan kaldırılması gerektiğini düşünüyorum. Lütfen bize yardım eder misiniz?”
Weed tarafından ikna edilen köylüler, taşıyabildikleri kadar ağır yükler taşıyarak vadiden aşağıya doğru yürümeye başladılar.
Bu sırada Baran Köyü'ndeki kertenkele adamları Darius ve birlikleri tarafından yok edilmişti.
Köy harap olmuştu ama kurtarılan köylüler yine de geri döndükleri için sevinçten ağlıyorlardı.
Baran Köyü'nün ön kapısında Weed onlara tekrar şöyle dedi: “Çok teşekkür ederim dostlarım. Sizin desteğiniz olmadan buraya sağ salim gelemezdik. Burayı ben devralacağım, siz de çocuklarınızın yanına dönmekte özgürsünüz. Onlar çaresizce anne ve babalarını bekliyorlar.”
Weed konuşmasını bitirir bitirmez köylüler ağır silahlarını bırakıp oğullarını ve kızlarını aramak üzere dağıldılar.
Ghandilva çocuklarıyla birlikte kapının yakınındaki bir açıklıkta bekliyordu.
“Anne!”
“Baba!”
“Selen, Marron, hayatta olduğunuza sevindim.”
Çocuklar ve ebeveynler arasında dokunaklı bir kavuşmaydı bu. Ghandilva beyaz sakalını düzelterek Weed'e doğru yürüdü.
“Görevi tamamladın, Weed-nim.”
“Evet, efendim.”
Weed alçakgönüllülükle şöyle dedi.
“Tüm köylülerimi kurtardığınız için size minnettarım. Dürüst olmak gerekirse, bu kadar çok şey başaracağınızı beklemiyordum... Harika bir iş çıkardınız. Hiçbirimiz bizim için yaptıklarınızı asla unutmayacağız.”
Görev Tamamlandı:
Baran Köyünün Felaketi
Baran Köyü'ndeki dağılmış aileler, adaletin yerine geldiğini görmek isteyen cesur kahramanlar tarafından yeniden bir araya getirildi.
Kertenkele adamlarının saldırısı sonucu köy yerle bir oldu ama horozların ötüşü ve köpeklerin havlaması yakında duyulacak.
Çocuklar ailelerini tekrar gördükleri için rahatlarlar. Ebeveynlerinin azarlamasından dolayı gözlerinin yaşla dolduğu güne kadar, çocuklar cesur kahramanlara minnettar olacaklardır.
Şöhret 15 puan yükselir. (+15 Şöhret)
Seviye atladın!
Görev Ödülü:
İsimsiz Tohum
Şöhret ve EXP'ler partideki herkese eşit olarak dağıtıldı, ancak tohum doğrudan parti lideri olan Weed'e verildi.
“Baran Köyü'ndeki bizler size borçluyuz.”
“Hayır, efendim. Biz sadece yapmamız gerekeni yaptık. Baran Köyü'nün huzur ve refahını korumak için her zaman elimizden geleni yapacağız.”
Bir görev almak için birçok faktör vardır.
NPC'ler, bir görevin acilen yapılmasını istiyorlarsa karşılarına çıkan herkese yalvarır, ancak çoğu tamamen yabancı birine güvenmek yerine, varsa en sevdikleri kullanıcının sorunlarını çözmek için ortaya çıkmasını bekler.
“Darius, bence buna pişman olacaksın.”
Weed, yaşlı Ghandilva'nın hatırı sayılır güvenini kazanmıştı. Weed'in ekibi tarafından kurtarılan köylüler kendilerini kurtarıcılarına karşı borçlu hissedecek ve bu durum alışveriş ve diğer hizmetler konusunda onların işine yarayacaktı.
Darius, Baran Köyü'nden kazanacağı pek bir şey olmadığını düşünseydi endişelenmezdi. Ancak cezalandırıcı gücün komutanı olarak statüsüne dayanarak Güney eyaleti üzerindeki gücünü genişletmeyi planlamışsa hatasının bedelini ödemek zorunda kalacaktı.
Açıkçası, maddi ödülden ziyade bu ince dostluğun gelecekte en büyük varlığa dönüşmesi daha muhtemeldi.
Darius normal şartlar altında görevi reddetmezdi ama cezalandırıcı gücün komutanıydı.
Kertenkeleadamları yenmek için birliklerine liderlik etme görevini büyük bir kredi için terk etmek ve bunun yerine bir avuç köylüyü kalelerinden kurtarmak zor bir karar olurdu.
Bu nedenle Weed, Darius'u anlıyor ama aynı zamanda ona acıyordu.
Fırsatlar sık sık karşımıza çıkmaz. Aniden ortaya çıkan beklenmedik bir kaza gibi, gelir ve giderler.
Ghandilva aniden Weed'in ellerini sıktı.
“Sana bir iyiliğim daha olduğunu hatırlatmak isterim, Weed-nim. Sen güvenilir bir adamsın. Cezalandırma gücündeki askerlerden senin bir heykeltıraş olduğunu duydum. Yanılıyor muyum?”
Weed sakince “Hayır, efendim” dedi.
“Eskiden köyün merkez meydanında hepimizin taptığı bir Freya heykelimiz vardı.”
Freya, Rosenheim'da en çok tapınılan tanrıçaydı. Doğurganlığı ve güzelliği yönettiği bilinirdi.
Ghandilva kasvetli bir yüz ifadesiyle, “Freya heykeline her zaman barış ve refah için dua ederdik. Ancak bu yılın başlarında bir kazada parçalandı. Şimdi geriye dönüp işlerin nasıl çirkinleştiğine baktığımda, tüm bu sıkıntılara heykelin yokluğunun neden olduğundan şüpheleniyorum.”
“Tanrıça heykelini restore etmek mi istiyorsunuz?”
“Evet, Weed-nim, Freya'nın yeni bir heykelini oymanı istiyorum. Aslında başka bir makul yabancıdan yerine yenisini getirmesini istemiştim ama o zamandan beri ondan haber alamadım. Bu acil bir durum. Lütfen Freya'nın bir heykelini oyar mısınız?”
Tanrıça Freya Heykeli
Güzellik ve bereket tanrıçası Freya, Baran Köyü'nün koruyucu tanrıçasıdır. Tanrıça Freya'nın heykeli merkez meydanda duruyordu, ancak bir selin çam ağacını devirmesiyle yıkıldı. Kertenkele adamları yenilmiş olsa da Freya heykeli restore edilene kadar köylüler huzur içinde yaşamayacak.
Köye bir Freya heykeli inşa et ve barışı geri getir.
Zorluk Seviyesi: Sınıf görevi
Gereksinim: Sadece Heykeltıraşlar tarafından kullanılabilir.
Heykeltıraşlara ayrılmış bir sınıf göreviydi. Görevin zorluk seviyesi ve ödülleri, kesinlikle sonuca bağlı oldukları için kararlaştırılmamıştı.
Çoğu görevin ödülleri de aynı kurala göre belirleniyordu.
Haberciler veya belirli nesnelerin kuryeleri gibi belirli görevler dışında, ödüller büyük ölçüde sonuçlara göre değişiyordu.
“Lütfen burada bekleyin. Takım arkadaşlarıma danışmam gerekiyor.”
Weed bunu söylediğinde, konuşmayı boş boş dinleyen takım arkadaşları sırıtarak onu tebrik etti.
“Tebrikler, Weed-nim! İyi şanslar,” dedi Surka.
Romuna gülümseyerek, “Cezalandırıcı güç görevinden vazgeçtiğimizde hata yaptığımızı düşünmüştüm ama şimdi gurur duyuyorum,” dedi.
Weed, “Surka ve Romuna hanımlar, teşekkür ederim,” dedi. “Ama bu görevi kabul edersem, birkaç gün sizinle birlikte ava çıkamam.”
Weed takım arkadaşlarından onay istedi ve Pale onay vermeye hevesliydi.
“Bizim için sorun yok. Cezalandırıcı güç görevinden geriye kalan şey direniş ceplerini süpürmek. Zaten payımıza düşen kertenkeleadamlarla karşılaştığımız için, bunu kendi başımıza yapabileceğimize inanıyorum. Dürüst olmak gerekirse, Weed-nim, sen hepimizden çok daha yüksek bir seviyeye sahipsin, bu yüzden bu görevi gerçekten senin almanı istiyoruz.”
Pale, Weed'in omzundaki yükü kaldırdı. Gerçek şu ki, takım arkadaşları seviyeleri kendilerinin çok üstünde olan biriyle birlikte öğrenmekten biraz tedirgindi.
Weed çoğu savaşta ana lider ve hasar veren rolünü oynadığı için, kendilerini onun macerasının aksesuarları gibi hissediyorlardı. Gerçek takım arkadaşları için herkesin eşit şartlarda olması gerekiyordu ve diğerleri özellikle bir kişiye borçlu olduklarının bilincinde olduğu sürece parti birlikte çalışamazdı.
“Anlıyorum. Görevi ben alacağım,” dedi Weed ve Ghandilva'ya doğru yürüdü. “Freya'nın heykelini yapacağım efendim.”
Görevi kabul ettiniz.
“Teşekkür ederim, Weed-nim. Lütfen hazırlan ve mümkün olan en kısa sürede inşa et.”
Ghandilva söyledi.
Weed ve ekip arkadaşları köyden ayrıldığında Becker ve Hosram astlarıyla birlikte onlara yaklaştı.
“Sizi tekrar görmek güzel Komutan,” dedi Becker.
“Diğerleri nerede?” Weed sordu.
Hosram, “Kaçmakta olan kertenkeleadamların peşindeler,” dedi.
Weed diğer askerlerin, birlikler tarafından köyün dışına sürülen kertenkele adamların kalıntılarının peşinde olduğunu düşündü.
“Peki ya sen?” Weed sordu.
Becker, “Sör Darius Rosenheim Ordusu'ndaki tüm askerlere geride kalmalarını emretti,” dedi.
Weed, Darius'un tüm övgüyü kendine saklamak için Rosenheim askerlerini köyü savunmakla görevlendirdiğinden şüpheleniyordu.
Sadece Rosenheim askerleri köyde nöbetçi olarak bırakılmıştı.
* * *
Weed grubunu tenha bir yere götürdü. Tohum onun elindeydi.
“Bu arada, köylüleri kurtardıktan sonra aldığımız ödülden bahsetmişken, bu tohum ne için?”
Surka'nın sorusu üzerine Weed tohuma baktı ve şöyle dedi,
“Dürüst olmak gerekirse, garip bir kitabım var. Kitapta şöyle bir hikaye yazıyor...”
Cennet Şehri!
Weed onlara Volk'tan aldığı kitabı anlattığında, genellikle sakin olan Pale bile şok olmaktan kendini alamadı.
Versailles kıtasındaki her maceracının bir hayali vardır.
Fantastik bir kıta. Yaşayan efsanelerin ve gizemlerin ülkesi. Kendisinden önce hiçbir öncünün gitmediği, keşfedilmemiş bir bölgede kendi ayak izlerini bırakmak.
Bilinmeyen bir zindanı keşfetmek ve sırlara ışık tutmak.
Yeni bir ufuk keşfeden bir adam, büyük bir şöhretin yanı sıra birçok fırsat kazanır. Büyüme fırsatı ve ölme fırsatı.
“Cennet Şehri, böyle bir yer var mı gerçekten? Dünyanın Altındaki Şehir'i duymuştum...” Pale dedi ki.
“Dünya Altındaki Şehir mi?” Weed sordu.
“Evet, yerin derinliklerinde bir yeraltı şehri olduğu biliniyor, onu cüceler inşa etti. Sarayları orada bulunuyor.”
“Başlangıçta cüce ırkını seçen kullanıcılar şehre gidebilir mi?”
“Pek sayılmaz. Her cücenin şehre girmesine izin verilmediğini duydum. Orayı bilen çok az insan var. Oraya giderseniz, uzman demirci becerisini edinebilir ve zanaatkârlık becerisini de öğrenebilirsiniz.”
Cüceler.
Weed'in heykeltıraşlık yolunu seçmiş olması başlarını ağrıtıyordu.
Bir insan kullanıcının el becerisini öğrenebilmesi için zanaat becerileriyle ilgili bir birincil sınıf seçmesi gerekir.
Bir heykeltıraş, el işi becerisini temel heykel ustalığı aşamasında öğrenebilir.
Weed'in durumunda, Zahab'ın halefi hakkındaki benzersiz seri görevi tamamladığı için sınıfı seçmeden önce bile bu beceriyi elde etmişti. Ancak herkes onun yarısı kadar şanslı değil.
Neredeyse hiç kimsenin böyle bir talih kuşuna sahip olmadığından emin olabilirsiniz.
Aşçılar ve demirciler el işi becerisini öğrenmek için becerilerini en azından orta seviyeye kadar ilerletmek zorundadır. Bir terzi, temel terzilik becerisinde beceri seviyesini sekize yükselttiğinde bunu öğrenebilir.
Bir zanaat sınıfı seçmediğiniz sürece, herhangi bir zanaat becerisinin orta aşamasına ulaşamazsınız. Yani el işi becerisini öğrenmek istiyorsanız, terzilik becerisine sahip olmanız şarttır.
Ancak cüceler, yeni bir hesabın etkinleştirilmesinden hemen sonra el sanatları becerisiyle doğarlar.
Doğaları gereği sınırsız bir dayanıklılığa ve heybetli bir güce sahip olan cücelerin el becerileri de mükemmeldir!
Weed bu ırka karşı olan dikkatini gevşetemedi.
Bunun yerine, cücelerin boyu kısadır ve büyü yapma, ata binme ve uzman dövüş becerilerinde cezalandırılırlar.
Weed bir gün Toprak Altındaki Şehir'i ziyaret etmek istiyordu.
Weed, “Fırsatım olursa oraya gitmeyi çok isterim,” dedi.
“Kolay olmayacaktır. İnsanlara karşı çok düşmanca davrandıklarını duydum. Orada sadece iyi zanaatkârlar saygı görüyor. Onlardan belli bir takdir görmediğiniz sürece şehre girmenize izin verilmez,” dedi Pale.
Zahab ve Geihar Von Arpen gibi heykel ustaları Toprak Altındaki Şehir'e girmiş olabilir.
Orada muhtemelen heykel sanatının gizemiyle ilgili bir şeyler olduğuna dair bir önsezim var.
Bu sezgi bir yana, Weed Ghandilva'dan aldığı tanımlanamayan tohumu çıkardı.
“Pekâlâ. Hadi deneyelim. Eğer yanılıyorsam zamanımızı boşa harcamış oluruz,” dedi Weed.
“Kararınızın doğru olduğuna eminim.”
“Bu konuda içimde iyi bir his var.”
Irene ve Romuna Weed'i neşelendirdi.
Weed, “Bu parçayı tanımlayın,” dedi.
Takım arkadaşlarının beklentilerinin yükünü taşıyan Weed, tanımlama becerisini dikkatle kullandı.
Cennet Ağacı Tohumu:
Dayanıklılık: 1/1
Etki: Cennet Şehri'ne rehberlik eder.
Gereklilik: Baran Köyü yakınlarında ekmelisiniz.
Weed açıklama penceresini okuduktan sonra bir an için gözlerini kapattı ve sonra tekrar açtı.
Takım arkadaşları sabırsızlıkla onun iyi haberi vermesini bekliyordu.
“Bu gerçek.”
Weed onay verdiğinde, parti üyelerinin geri kalanı alkışladı. Ancak, hâlâ tartışılması gereken konular vardı.
“Tohum ekerken ve Cennet Şehri'ne tırmanırken görülmek istemiyorum.”
Weed takım arkadaşlarını oraya götürecekti ama bunu Darius ve yardakçılarıyla, hatta cezalandırma gücündeki diğer üyelerle tanıştırmak ona pek cazip gelmiyordu.
Bencillik.
Ya da isterseniz ona benmerkezci de diyebilirsiniz.
Yine de Pale, Surka, Irene ve Romuna, Weed'le birlikte tohumu ele geçirmek için gayri resmi bir görev üstlenmişlerdi.
“Sana katılıyorum. Eğer bir Cennet Şehri varsa, eninde sonunda birileri tarafından keşfedilecek ve herkesin kullanımına açılacaktır ama bunu yapacak kişinin biz olmamıza gerek yok,” dedi Pale ve Weed'in önerisini destekledi.
Bu bilgiyi tekelleştirmekle ilgili bir durum değildi. Bilenlerin bu bilgiyi kullanabilmeyi hak etmelerinden daha fazlasıydı.
Herkes Cennet Şehri'nin varlığını öğrenirse, keşiflerinin değeri azalacak ve Weed'in bugüne kadar yaptıkları hiçbir meyve vermeyecekti.
İyi ve doğru ahlak kurallarına göre yaşamak aptalca bir şeydi.
Düşünsenize, Cennet Şehri'ni halka açıklasalardı, kim kendi sırlarını ifşa edecek ya da saflıklarını takdir edenlerle kendi arayışını paylaşacaktı?
“Sanırım öyle. Bunu başkalarına anlatmak için henüz çok erken,” dedi Irene.
“Oraya yalnız gidelim,” dedi Surka.
Kısa süre sonra bu konuda ortak bir anlaşmaya vardılar.
Yine de Cennet Şehri'ne gitmek şimdilik ertelendi.
Weed'in Tanrıça Heykeli görevini bitirmesi gerekiyordu ve diğer takım arkadaşlarının cezalandırıcı güç görevi hâlâ devam ediyordu.
Hepsi görevlerini tamamladıktan sonra Cennet Şehri'ne gitmeye karar verdiler.
Yeni bir bölgeyi keşfedecekleri için yarı heyecanlı, yarı endişeliydiler. Eğer onlar için çok zor olursa, muhtemelen gökyüzündeki manzaranın tadını çıkarıp boşuna geri döneceklerdi. Bir keşif her zaman böyle tehlikeli olasılıklar barındırırdı.
* * *
Weed, geri dönmekte oldukları bildirilen Darius ve birlikleri için iyi bir bahane hazırladı. Partisinin neden savaşlara katılmadığını sorgulamalarından korkuyordu.
Ancak Baran Köyü'ne döndüklerinde, hırpalanmış birliklerin sayısı yüzden azdı ve birbirleriyle yoğun bir şekilde tartışıyorlardı.
“Bunun sorumlusu sensin!”
“Neden benden bir günah keçisi yaratıyorsunuz?”
“Senin acınası planın Collonya'nın savaşta ölmesine neden oldu!”
“Kendi hayatına dikkat etmek onun sorumluluğudur.”
“Şimdi de ölü adamı suçluyorsun!”
Baran Köyü'nü geri kazanırken ve kertenkeleadamların kalıntılarını temizlerken, birlikler ağır kayıplar verdi.
Öncelikle, tamamen yabancılardan oluşan grup organize taktikler uygulamaktan acizdi, bu yüzden it dalaşlarının ortasında birçok bilgisiz kullanıcıyı kaybettiler.
Sonuç olarak, Darius ve cezalandırıcı güçteki rütbeliler arasında sevgi kaybı yaşanmadı.
Darius, “Bu sadece katıldığımız bir muharebeydi, savaşın bir parçasıydı,” dedi. “Kaçınılmaz kayıplar her zaman savaşın bir parçasıdır, değil mi? Aşın artık bunu.”
“Birkaç kayıp mı? Kollonya'nın ölümüne kaçınılmaz zayiat mı diyorsun, umurunda değil mi? Hepsi senin kötü liderliğin yüzünden!” diye bağırdı arkadaşını kaybeden öfkeli kullanıcı.
“Benim kötü liderliğime itaat etmeyi hevesle kabul eden sen değil miydin? Savaş kesin olarak kazanılmışken seninle bu şekilde tartışmaktan yoruldum.”
“Ne oluyor be!”
Darius ve rütbelileri arasındaki tartışma daha da kötüleşti.
Böylesine ağır kayıplar verilirken, Weed ve takım arkadaşlarının görev sırasında kaçıp kaçmadıkları kimsenin umurunda değildi.
Weed, Darius ve yardakçılarını inceledi. Hiçbiri yaralı görünmüyordu, hepsi hayatta ve iyiydi.
“Bahse girerim cezalandırıcı güç için EXP'lerin çoğunu almışlardır. Diğer kullanıcıları tuzağa düşürdüler ve ancak kertenkeleadamlar zayıflayıp yorulduklarında savaşa girip sürüngenlerin işini bitirdiler.”
Orta büyüklükteki bir savaşta, nasıl savaşılacağı ordu liderine bağlıydı ve muhtemelen savaşın tüm sonucunu değiştiriyordu.
Weed daha sonra bir ormanda saklanan kertenkeleadamların bazılarını oltaya yem olarak gönderdiğini öğrendi.
Orman en iyi savaştıkları yerdir.
Büyük bir ordu, savunmacıların saldırganlardan daha iyi konumlandığı ormanlık bir alanda oldukça hareketsizdir.
Darius ve köleleri oltaya takıldılar ve ana kuvvete ormanın içinden geçmeleri emredildi.
Onlar yem kertenkeleadamlarla oynarken, ana kuvvet ölümün çenesinde sıkışıp kalmıştı.
Ana kuvvet sonunda kertenkeleadamların çoğunu tüketip yaraladığında, yemlerin işini bitirmiş olan Darius ve köleleri aniden ortaya çıkarak onları katletti!
Özetle, Darius ve yardakçıları en çok şöhret ve EXP toplayanlar oldu.
“Elimden gelenin en iyisini yaptım. En çok kertenkele öldüren bendim ve arkadaşlarım sizi kurtardı. Bize biraz saygı gösterin,” dedi Darius sakince.
“Ne? Neyin peşinde olduğunu bilmediğimizi mi sanıyorsun?”
“Nasıl böyle bir şey söyleyebilir? Düşündüğü kadar zeki değil.”
“Darius sadece ikinci sınıf bir lider.”
Cezalandırma gücündeki kullanıcılar komutanlarını yüksek sesle kınamaya başlayınca, Darius ve yardakçıları sonunda dişlerini gösterdiler.
Darius, “Cesaretiniz varsa, çene çalmayı bırakın ve benimle bir erkek gibi düello yapın,” dedi. “Sizi seçmemiş olsaydım burada cezalandırma gücünde olmazdınız, kadınlar.”
Weed, Darius'a ve cezalandırma gücündeki diğer kullanıcılara alaycı bir şekilde baktı.
Hepiniz aptalsınız.
Darius bir avuç şöhret ve kamu hizmeti puanı karşılığında genel kullanıcılar arasında kendisi hakkında kötü bir şöhret yaymıştı.
Gözünün önünde küçük bir balık yakalamak için daha büyük bir balığı kaçırmıştı.
Küçük balıkları ses çıkarmadan, büyük balıkları ise cesurca yakalamalısınız. Sonra da kaçırdığınız başka bir şey olup olmadığını görmek için etrafınıza bakın. Doğru yol budur.
Yine de, cezalandırma gücündeki diğer kullanıcılar kolektif aptallıkları için affedilemezdi.
Darius'ta ne bulmuşlardı da ona sorgusuz sualsiz itaat etmişlerdi? Eğer onun niyetleri hakkında biraz olsun şüphe duymuş olsalardı, onun iradesine boyun eğmezlerdi.
Bir yabancıya bu kadar güvenmeleri onların hatasıydı. Daha temkinli olsalardı, arkadaşları hâlâ hayatta olacaktı.
Sizin salakliginiz